responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 17  صفحه : 270

(إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ)[1].

پس رسولان خدا هم در حجت و دليل منصورند، براى اينكه راه حق را پيش گرفته‌اند و راه حق هرگز شكست نمى‌خورد، و هم بر دشمنان خود منصورند، يا به اينكه خدا ياريشان مى‌دهد تا دشمنان را زير دست كنند، و يا به اينكه از ايشان انتقام مى‌گيرند، چنانچه خداى تعالى فرموده:( وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ مِنْ أَهْلِ الْقُرى‌) ...(حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جاءَهُمْ نَصْرُنا فَنُجِّيَ مَنْ نَشاءُ وَ لا يُرَدُّ بَأْسُنا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ )[2].

و هم در آخرت منصورند، هم چنان كه در جاى ديگر فرموده:(يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ)[3]- و در همين نزديكى‌ها در سوره مؤمن بيانى در اين معنا گذشت.

(وَ إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الْغالِبُونَ) كلمه جند به معناى مجتمعى است انبوه و متراكم و لشكر را هم به همين جهت جند مى‌خوانند. بنا بر اين، كلمه جند با كلمه حزب قريب المعنا مى‌باشند و لذا مى‌بينيم در قرآن كريم در باره آمدن احزاب يك جا تعبير به جند نموده، مى‌فرمايد:(إِذْ جاءَتْكُمْ جُنُودٌ)[4]، و در جايى ديگر در همين باره مى‌فرمايد:(وَ لَمَّا رَأَ الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزابَ)[5] و نيز در جايى ديگر فرموده:(وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ)[6].

و مراد از جندنا جامعه‌اى است كه فرمانبردار امر خدا باشد و در راه خدا جهاد


[1] ما محققا رسولان خود را يارى مى‌كنيم و نيز آنان را كه به ايشان ايمان آوردند، هم در دنيا و هم در روز قيامت كه گواهان به پا مى‌خيزند. سوره مؤمن، آيه 51.

[2] قبل از تو نفرستاديم مگر مردانى از اهل قراء را كه به ايشان نيز وحى مى‌كرديم ... تا وقتى كه رسولان مايوس مى‌شدند و مى‌پنداشتند كه به آنان دروغ گفته شده كه ناگهان نصرت ما مى‌رسيد و هر كس را كه مى‌خواستيم نجات مى‌يافت، ولى عذاب ما حتى يك نفر از مجرمين را هم باقى نگذاشت. سوره يوسف، آيه 110 و 109.

[3] روزى كه خدا پيغمبر و گروندگان به او را خوار نمى‌گرداند. سوره تحريم، آيه 8.

[4] هنگامى كه لشكريانى به مدد و يارى شما آمدند. سوره احزاب، آيه 9.

[5] و مؤمنان چون لشكر و نيروهاى كفار را به چشم ديدند. سوره احزاب، آيه 22.

[6] كسى كه خدا و رسول و مؤمنان را دوست بدارد، غالب است، براى اينكه حزب خدا غالب است. سوره مائده، آيه 56.

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 17  صفحه : 270
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست