نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 17 صفحه : 16
هست كه شما
را از آسمان و زمين روزى دهد؟! پس وقتى جز او خالقى نيست، جز او هم مدبر و صاحب
اختيارى نيست، پس در نتيجه جز او هم معبودى نيست ديگر به كجا منحرف مىشويد؟! (3).
(اى
محمد) اگر تو را تكذيب مىكنند امرى نو ظهور نيست، چون پيامبران قبل از تو را هم
تكذيب كردند و امور همه به سوى خدا بازگشت مىكند (4).
اى
مردم! بدانيد كه وعده مذكور خدا حق است پس (هوشيار باشيد كه) زندگى دنيا مغرورتان
نكند و ابليس نيرنگباز با به رخ كشيدن و استناد به رحمت و مغفرت خدا فريبتان ندهد
(5).
همانا
شيطان دشمن شماست پس شما هم او را دشمن خود بگيريد، چون تنها كار او اين است كه
حزب خود را دعوت كند به اينكه همه اهل آتش شوند (6).
كسانى
كه كافر شدند عذابى سخت و كسانى كه ايمان آورده و عملهاى صالح كردند مغفرت و اجرى
بس بزرگ دارند (7).
پس
با اين حال آيا كسى كه عمل زشتش در نظرش زيبا جلوه داده شده و آن را كار نيكى
مىبيند با كسى كه خوب را خوب و بد را بد مىبيند يكسان است؟ هرگز، ولى اين خدا
است كه هر كس را بخواهد گمراه و هر كس را بخواهد هدايت مىكند پس تو اى محمد جان
خود را در حسرت و اندوه آنان (كه چرا گمراهند) هلاك مكن كه خدا به آنچه مىكنند
دانا است (8).
بيان
آيات [عطاء رزق و نعمت و منع از آن فقط با اراده خداى تعالى است]
بعد
از آنكه در آيه قبلى به وضع ملائكه، كه واسطههايى بين خالق و خلقند در رساندن
نعمت به خلق اشارهاى فرمود، اينك در اين آيات به خود نعمتها اشاره كلى نموده
مىفرمايد: عموم نعمتها از خداى سبحان است، نه غير او، پس تنها رازق خدا است و
احدى در رازقيت، شريك او نيست، آن گاه از طريق رازقيت استدلال كرده بر ربوبيت، و
سپس بر مساله معاد، و اينكه وعده خدا، به بعث و عذاب دادن كفار، و آمرزش مؤمنين
صالح، حق است، البته در اين آيات، تسليتى هم براى رسول خدا 6 هست.
(ما يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها وَ ما يُمْسِكْ
فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ) ... معناى آيه چنين است كه
آنچه را كه خدا از نعمتهايش يعنى از ارزاق كه به بندگانش مىدهد، در همه عالم كسى
نيست كه بتواند از آن جلوگيرى كند: و آنچه را كه او از بندگانش دريغ مىكند و
نمىدهد، كسى نيست كه به جاى خدا آن نعمت را به بندگان
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 17 صفحه : 16