عذاب پنهان مى‌كنند، و ما كنده و زنجير به گردن كفار مى‌گذاريم، آيا جز به آنچه كه مى‌كردند كيفر مى‌شوند؟ (33).

ما به سوى هيچ قريه‌اى بيم‌رسان نفرستاديم، مگر آنكه عياشهاى آن قريه گفتند: ما به آنچه شما به تبليغش مامور شده‌ايد كافريم (34).

و نيز گفتند: ما اموال و اولاد بيشترى داريم، و هرگز عذاب نمى‌شويم (35).

بگو اين پروردگار من است، كه روزى را براى هر كس بخواهد بسيار، و براى هر كس بخواهد اندك مى‌سازد، و ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند (36).

و اموال و اولاد شما چنان نيست كه شما را نزد ما مقرب سازد، مگر كسى كه ايمان آورد، و عمل صالح كند، كه اينگونه افراد پاداشى دو برابر آنچه مى‌كردند دارند، و در غرفه‌ها ايمنند (37).

و كسانى كه در جلوگيرى از آيات ما تلاش مى‌كنند، و مى‌خواهند ما را عاجز كنند، در عذاب احضار خواهند شد (38).

(باز هم بگو) كه: اين پروردگار من است كه رزق را براى هر كس بخواهد وسعت داده، و براى هر كس بخواهد تنگ مى‌گيرد، و آنچه كه انفاق كنيد او جايش را پر مى‌كند، و او بهترين روزى دهندگان است (39).

و روزى كه همگى را محشور مى‌كند، و آن گاه به ملائكه مى‌گويند: آيا اينان شما را مى‌پرستيدند؟ (40).

در جواب مى‌گويند: منزهى تو اى خدا! تويى ولى ما، نه اينان، بلكه اينان جن را مى‌پرستيدند، بيشترشان به جن ايمان داشتند (41).

پس (به هر حال) امروز هيچ يك از شما براى ديگرى مالك نفع و ضررى نيست، و ما به كسانى كه ستم كردند مى‌گوييم: عذاب آتش را كه آن را تكذيب مى‌كردند بچشيد (42).

و چون آيات ما بر آنان تلاوت مى‌شود، با اينكه آياتى روشن است، در عين حال مى‌گويند: اين مرد هيچ منظورى ندارد جز اينكه شما را از آنچه پدرانتان مى‌پرستيدند جلوگيرى كند، و نيز مى‌گويند: اين آيات دروغى بيش نيست، كه وى به خدا بسته است، و كسانى كه كافر شدند وقتى حق برايشان روشن مى‌شود مى‌گويند: اين جز سحرى آشكار نيست (43).

با اينكه ما هيچ كتابى به اين كفار قريش نفرستاده‌ايم تا درس آن را خوانده باشند، و نيروى تشخيص سحر را به دست آورده باشند، و قبل از تو هيچ بيم‌رسانى به سوى آنان نفرستاديم (44).

(اين تنها اينان نيستند كه آيات ما را تكذيب مى‌كنند)، كسانى كه قبل از ايشان بودند، (و قريش) ده يك آن نيرو را كه ما به آنان داديم ندارند فرستادگان مرا تكذيب كردند، و من چگونه آنان را به عذاب‌