نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 16 صفحه : 570
پروردگارتان
چه مىگفت؟ و در پاسخ گفتند: خدا حق را گفت، و او على و كبير است[1].
مؤلف:
نظير اين روايت از طرق اهل سنت نقل شده كه بعضى از آنها سندش تا رسول خدا 6 هست،
و بعضى ديگر سندش موقوف است، و همهاش ذكر نشده، و به هر حال كلام رسول خدا 6
مصداقى از مصاديق آيه است، ولى به هيچ وجه صلاحيت براى تفسير آن ندارد.
و
در الدر المنثور از ابن مردويه، از ابن عباس[2]
و در مجمع البيان از ابن عباس، از رسول خدا 6 روايت كردهاند كه فرمود: به من
پنج چيز دادهاند، كه به احدى از انبياى قبل از من ندادند، اول اينكه من مبعوث
شدهام به كافه مردم، چه سرخ پوست، و چه سياه پوست، و اما ساير انبياء هر يك مبعوث
مىشد به قوم خودش دوم اينكه خداى تعالى مرا به وسيله رعب و وحشت يارى فرمود، دشمن
من از مسافت يك ماه راه از من مرعوب مىشود، سوم اينكه غنيمت براى من حلال شد، چهارم
اينكه تمام روى زمين برايم مسجد و هم طهور شد، پنجم اينكه به من شفاعت دادند، و من
آن را براى امتم در روز قيامت ذخيره كردهام، و امتم ان شاء اللَّه اگر چيزى را
شريك خدا نسازد، بدان نائل مىشود[3].
مؤلف:
اين معنا از ابن منذر، از ابى هريره، از رسول خدا 6 نيز روايت شده.
ليكن
روايت مزبور معارض است با روايات بسيارى كه مىگويند: نوح (ع) نيز مبعوث بود براى
رسالت به سوى تمام بشر، كه در بعضى از آن روايات نام ابراهيم (ع) و در بعضى ديگر
همه انبياى اولوا العزم نيز برده شده.
و
از سوى ديگر اينكه شفاعت را يكى از خصائص رسول خدا 6 دانست، مخالف است با روايات
زيادى كه براى ساير انبياء هم شفاعت را اثبات مىكند، خداى تعالى هم در قرآن شفاعت
را خاص عموم كسانى دانسته كه در دنيا شهيد و گواه بر حق باشند، و فرموده:(وَ لا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَةَ إِلَّا مَنْ شَهِدَ
بِالْحَقِّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ)[4] و
قرآن كريم گواهى داده به اينكه حضرت عيسى (ع) از شهداء است،