(إِنْ تُبْدُوا شَيْئاً أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيماً) معناى اين آيه روشن است، و در حقيقت تنبيهى است با لحن تهديد عليه كسانى كه آن جناب را اذيت مى‌كرده‌اند، و يا مى‌گفته‌اند كه پس از وى با فلان همسرش ازدواج خواهيم كرد.

(لا جُناحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبائِهِنَّ ...) ضمير عليهن باز به همسران آن جناب بر مى‌گردد، و در حقيقت آيه شريفه در معناى استثنايى است از عموميت حكم حجاب، مى‌فرمايد: اينكه گفتيم مسلمانها بايد از پس حجاب با ايشان گفتگو كنند، شامل پدران، فرزندان، و برادران، برادر زادگان، خواهر زادگان، و خلاصه محرمهاى ايشان نمى‌شود، نامبردگان مى‌توانند بدون حجاب با آنان گفتگو كنند بعضى‌[1] از مفسرين گفته‌اند: اگر عموها و داييهاى آنان را نام نبرد، براى اين است كه ممكن بود عموى يكى از زنان رسول خدا 6 بعد از گفتگوى با او برود، و براى پسرش تعريف كند، كه برادر زاده و يا خواهرزاده من فلانى چنين و چنان است.

و نيز زنان قوم و خويش ايشان را نيز استثناء كرده، و اينكه فرموده: زنان ايشان، اشاره دارد به اينكه مراد از زنان ايشان تنها آن زنان از فاميل ايشان است كه ايمان داشته باشند، نه كفار، هم چنان كه در تفسير كلمه‌(أَوْ نِسائِهِنَّ)[2] نيز اين معنا خاطر نشان شده، و نيز از كسانى كه استثناء شده‌اند، كنيزان و غلامان خود ايشان است.

(وَ اتَّقِينَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيداً)- در اين جمله حكم مذكور تاكيد شده، و بخصوص از جهت التفاتى كه از غيبت به خطاب شده، و با اينكه سياق قبل از اين جمله زنان را غايب گرفته بود، در اين جمله خطاب به خود ايشان كرده، كه (وَ اتَّقِينَ اللَّهَ‌)- از خدا بترسيد اين تاكيد روشن‌تر به چشم مى‌خورد.

(إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً) قبلا گفتيم كه كلمه صلاة در اصل به معناى انعطاف بوده، و صلات خدا بر پيغمبر به معناى انعطاف او به وى است، به وسيله رحمتش، البته انعطافى مطلق، چون در آيه شريفه‌

[1] روح المعانى، جلد 22، ص 74.

[2] سوره نور، آيه 31.