مؤلف: روايات در اين معانى از طرق اهل سنت، و همچنين از طرق شيعه بسيار زياد است، هر كس بخواهد بدان اطلاع يابد، بايد به كتاب غاية المرام بحرانى، و كتاب عبقات مراجعه كند، (و فارسى آن روايات در كتاب على در كتب اهل سنت به قلم مترجم آمده).

و در غاية المرام از حموينى، و او به سند خود از يزيد بن حيان، روايت كرده كه گفت: داخل شديم بر زيد بن ارقم، او گفت: روزى رسول خدا 6 ما را خطاب كرد، و فرمود: آگاه باشيد كه من در بين شما امت اسلام دو چيز گرانبها مى‌گذارم، و مى‌روم، يكى كتاب خداى عز و جل است، كه هر كس آن را پيروى كند هدايت مى‌شود، و هر كه آن را پشت سر اندازد، در ضلالت است، و سپس اهل بيتم، من خدا را به ياد شما مى‌آورم در باره اهل بيتم، و اين كلمه را سه بار تكرار كرد.

[چند روايت متضمن اينكه مقصود از اهل بيت رسول اللَّه 6 همسران آن حضرت نيستند]

ما از زيد بن ارقم پرسيديم: اهل بيت رسول خدا 6 چه كسانى بودند؟ آيا همسرانش بودند؟ گفت: نه، اهل بيت او، دودمان اويند، كه بعد از آن جناب صدقه خوردن بر آنان حرام است، يعنى آل على، آل عباس، آل جعفر، و آل عقيل.

و نيز در همان كتاب از صحيح مسلم، به سند خود از يزيد بن حيان از زيد بن ارقم روايت كرده كه گفت: رسول خدا 6 فرمود: من در بين شما دو چيز گرانبها و سنگين مى‌گذارم، يكى كتاب خدا است، كه حبل اللَّه است و هر كس آن را پيروى كند بر طريق هدايت، و هر كس تركش گويد بر ضلالت است، و دومى اهل بيتم پرسيديم:

اهل بيت او كيست؟ همسران اويند؟ گفت: نه، به خدا قسم، همسر آدمى چند صباحى با آدمى است، و چون طلاقش دهند به خانه پدرش بر مى‌گردد، و دو باره بيگانه مى‌شود، اهل بيت رسول خدا 6 اهل او، و عصبه و خويشاوندان اويند، كه بعد از او صدقه برايشان حرام است‌[1].

مؤلف: در اين روايت كلمه بيت به نسب تفسير شده، هم چنان كه عرفا هم بر اين معنا اطلاق مى‌شود، مى‌گويند بيوتات عرب، يعنى خاندانها و تيره‌هاى عرب، و ليكن روايات سابق كه از ام سلمه و غير او نقل شد، با اين معنا سازگار نيست، براى اينكه در آن روايت اهل بيت تنها به على، فاطمه، و حسنين (ع) تفسير شده.

و در مجمع البيان مى‌گويد: مقاتل بن حيان گفته: وقتى اسماء بنت عميس با شوهرش جعفر بن ابى طالب از حبشه برگشت، داخل شد در بين همسران رسول خدا 6

[1] صحيح مسلم، ج 15، ص 181، باب فضائل على( ع).