طور تسليم دين شده باشند، و اما مؤمنين و مؤمنات مردان و زنانى هستند كه دين خدا را در دل خود جاى داده باشند، به طورى كه وقتى به اعمال آنان نگاه مى‌كنى، پيداست كه اين شخص در دل به خدا ايمان دارد، پس هر مؤمنى مسلمان هست، ولى هر مسلمانى مؤمن نيست.

(وَ الْقانِتِينَ وَ الْقانِتاتِ)- كلمه قنوت به طورى كه گفته‌اند به معناى ملازمت در اطاعت و خضوع است، و در نتيجه معناى دو كلمه مورد بحث مردان و زنانى است كه ملازم اطاعت خدا، و همواره در برابر او خاضعند.

(وَ الصَّادِقِينَ وَ الصَّادِقاتِ)- كلمه صدق به معناى هر فعل و قولى است كه مطابق با واقع باشد، و مرد و زن با ايمان هم در ادعاى دين‌دارى صادقند، و هم در گفتار راست مى‌گويند، و هم خلف وعده نمى‌كنند.

(وَ الصَّابِرِينَ وَ الصَّابِراتِ)- اينان كسانى هستند كه هم در هنگام مصيبت و بلاء، صبر مى‌كنند، و هم در هنگام اطاعت، و هم آنجا كه گناهى پيش آمده، در ترك آن صابرند.

(وَ الْخاشِعِينَ وَ الْخاشِعاتِ)- كلمه خشوع به معناى خوارى و تذلل باطنى و قلبى است، هم چنان كه كلمه خضوع به معناى تذلل ظاهرى، و با اعضاى بدن است.

(وَ الْمُتَصَدِّقِينَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ)- كلمه صدقة به معناى خرج كردن مال است در راه خدا، كه يكى از مصاديق آن زكات واجب است.

(وَ الصَّائِمِينَ وَ الصَّائِماتِ)- مراد از صوم روزه‌هاى واجب و مستحبّ هر دو است،(وَ الْحافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ)- يعنى كسانى كه فروج خود را حفظ مى‌كنند، و آن را در غير آنچه خدا حلال كرده به كار نمى‌بندند.

(وَ الذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيراً وَ الذَّاكِراتِ)- يعنى و الذاكرات اللَّه كه كلمه اللَّه به خاطر اينكه معلوم بوده حذف شده يعنى، و كسانى كه ذكر خدا را بسيار مى‌كنند، هم با زبان و هم با قلب، و اين ذكر شامل نماز و حج نيز هست.

(أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً) نكره آمدن مغفرت و اجر، به منظور تعظيم آن است.

بحث روايتى‌

در تفسير قمى در ذيل آيه‌(يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ) آمده كه سبب نزول اين آيه‌