بى بهره باشد.

مطلب ديگر اينكه جزاء يعنى نتيجه اختيار كردن يكى از اين دو طرف ترديد مختلف است، اگر حيات دنيا و زينت آن را اختيار كنند، يعنى همسران رسول خدا 6 از همسرى او صرفنظر نمايند، نتيجه و جزايش اين است كه آن جناب ايشان را طلاق دهد، و هم از مال دنيا بهره‌مندشان سازد و اما بر فرضى كه به همسرى آن جناب باقى بمانند و آخرت را بر حيات دنيا و زينت آن ترجيح دهند نتيجه‌اش اجر عظيمى است در نزد خدا، اما نه به طور مطلق، بلكه به شرطى كه احسان و عمل صالح هم بكنند.

[تنها ملاك سعادت و كرامت تقوى است و هيچ حسب و نسب ديگرى از آن جمله همسرى پيامبر 6- ملاك نيست‌]

پس چنين نيست كه صرف همسرى رسول خدا 6 اجر عظيم داشته باشد، و خدا براى هر كس كه همسر آن جناب شود كرامتى و حرمتى قائل باشد، بلكه كرامت و احترام براى همسرى توأم با احسان و تقوى است، و به همين جهت است كه مى‌بينيم وقتى براى بار دوم علو مقام ايشان را ذكر مى‌كند، آن را مقيد به تقوى نموده و مى‌فرمايد:(لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ).

و اين تقييد نظير تقييدى است كه نسبت به كرامت اصحاب رسول خدا 6 كرده، و فرموده:( مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً) ...(وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً )[1]، پس معلوم مى‌شود همه كسانى كه صحابى رسول خدا 6 بودند مشمول اين وعده نيستند، بلكه تنها شامل آن عده است كه ايمان و عمل صالح داشته‌اند، (پس اگر از يك نفر صحابى انحراف و گناه و ظلمى سرزده باشد، ما نمى‌توانيم صحبت با رسول خدا 6 را كفاره آن حساب كنيم).

و كوتاه سخن اينكه اطلاق جمله:(إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ)[2] با اين حرفها تقييد نمى‌شود، و هم چنان به قوت خود باقى است، و به حكم اطلاق آن حسب و نسب و يا هيچ سببى ديگر ملاك كرامت نزد خدا نخواهد بود.

پس اينكه فرمود(يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ) دستور به آن جناب است كه اين دو آيه را

[1] محمد6 فرستاده خدا، و آنان كه با وى ايمان آوردند، در جهاد عليه كفار بسيار سختند، و در بين خود دل رحمند، و مى‌بينى ايشان را كه همواره يا در ركوعند يا سجود ...

خداوند همين اصحاب را كه ايمان آورده‌اند و عمل صالح كرده‌اند مغفرت و اجر عظيمى وعده داده است.

سوره فتح، آيه 29.

[2] تنها گرامى‌ترين شما با تقواترين شما است. سوره حجرات، آيه 13.