به همه اقسام اسلحه لبوس مى‌گويد- تا آنجا كه گفته است: بعضى گفته‌اند مقصود از آن در اينجا زره است‌[1]. راغب نيز در مفردات در ذيل جمله‌(صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ) گفته مقصود از آن زره است‌[2].

و كلمه باس به معناى جنگهاى خونين و سخت است، و گويا مراد از آن در آيه شريفه سختى و شدت فرود آمدن اسلحه دشمن بر بدن است. و ضمير در علمناه به داوود بر مى‌گردد، هم چنان كه در جاى ديگر در باره آن جناب فرموده: (وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ)- آهن را برايش نرم كرديم . و معناى آيه اين است كه: ما صنعت زره سازى را به داوود تعليم داديم تا براى شما زره بسازد و شما با آن وسيله از شدت فرود آمدن اسلحه بر بدن خود جلوگيرى كنيد. جمله‌(فَهَلْ أَنْتُمْ شاكِرُونَ) تقرير و تحريك بر شكر است.

[مقصود از جريان باد به امر سليمان 7 به سوى سر زمين شام‌(وَ لِسُلَيْمانَ الرِّيحَ عاصِفَةً ...)]

(وَ لِسُلَيْمانَ الرِّيحَ عاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِ ...) اين جمله عطف است بر جمله لداود ، يعنى ما باد را هم براى سليمان مسخر كرديم، بادهاى تند را، كه به دستور او به سوى سرزمينى كه ما مباركش كرديم جريان مى‌يافت- و مقصود از آن، سرزمين شام است كه سليمان در آنجا زندگى مى‌كرد- و ما به هر چيزى عالميم.

و اگر فرمود باد را در وقتى كه تند مى‌وزيد مسخر او كرديم، با اينكه در وقت آرامى‌اش هم مسخر او بود- به شهادت اينكه فرموده:(رُخاءً حَيْثُ أَصابَ)[3]- از اين باب است كه مسخر بودن باد در حالت تندى، عجيب‌تر و دلالتش بر قدرت خداى تعالى بيشتر است.

بعضى‌[4] گفته‌اند: اگر در اين آيه شريفه تنها جريان باد به سوى سرزمين شام را به امر سليمان دانست، و اسمى از جريان باد به امر او از شام به جاى ديگر را ذكر نكرد، براى اين است كه هر چند هر دو منتى است از خدا، ولى جريان باد به سوى كشور سليمان، به امر سليمان، منتى روشن‌تر است. اين بود كلام آن مفسر. و ممكن است مقصود از جريان باد به امر سليمان به سوى سرزمين شام از اين باب بوده كه به فرمان او باد از هر جاى دنيا كه بوده به شام مى‌آمده، تا آن جناب را به هر جا كه مى‌خواسته ببرد، نه اينكه تنها در شام جريان يابد،

[1] مجمع البيان، ج 7، ص 56.

[2] مفردات راغب، ماده لبس .

[3] سوره ص، آيه 36.

[4] روح المعانى، ج 17، ص 78 و روح البيان، ج 5، ص 510.