افرادى است كه در كشتى با نوح بودند، و ذريه آنان كه خداوند در ذريه‌شان بركت نهاد و به حكم آيه‌(وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ)[1] ذريه خود نوح بودند.

جمله‌(وَ مِنْ ذُرِّيَّةِ إِبْراهِيمَ وَ إِسْرائِيلَ) نيز مانند جمله قبلش عطف بر جمله‌(مِنَ النَّبِيِّينَ) است.

خداى تعالى در اين آيه افرادى را كه بر آنان انعام نموده چهار طائفه معرفى كرده است:

1- ذريه آدم 2- آنان كه با نوح در كشتيشان قرار داد، 3- ذريه ابراهيم 4- ذريه اسرائيل، و اين چهار طائفه هر يك نسبت به طائفه بعد خود شمول دارد، و با ذكرش حاجت به ذكر آن نمى‌گذارد زيرا مثلا ذريه اسرائيل خود ذريه ابراهيم بودند و ذريه ابراهيم و اسرائيل از آنان كه با نوح به كشتى در آمدند بودند، و همه نامبردگان از ذريه آدم (ع) بودند.

و شايد وجه اين تعبير، و ذكر خاص بعد از عام، اشاره به اين باشد كه نعمت سعادت، و بركت نبوت بر نوع بشر دفعة بعد دفعة نازل شده، و اين معنا را قرآن كريم در چهار جا براى چهار طايفه ذكر فرموده:

[چهار بيان در آيات قرآنى كه چهار ميعاد را براى اختصاص نوع بشر به نعمت نبوت و موهبت سعادت بيان مى‌كند]

اول: براى عامه بنى آدم، كه فرموده:(قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَمِيعاً فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ)[2].

دوم: آنجا كه مى‌فرمايد:(قِيلَ يا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلى‌ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذابٌ أَلِيمٌ)[3].

سوم: آنجا كه مى‌فرمايد:(وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً وَ إِبْراهِيمَ وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ فاسِقُونَ)[4].

[1] و نژاد و اولاد او را در زمين باقى داشتيم. سوره صافات، آيه 77.

[2] گفتيم همگى از آن فرود آييد هر گاه هدايتى از طرف من براى شما آمد كسانى كه از آن پيروى كنند نه ترسى بر آنها است و نه غمگين مى‌شوند. و كسانى كه كافر شوند و آيات ما را تكذيب كنند اهل دوزخند و هميشه در آن خواهند بود. سوره بقره، آيه 38 و 39.

[3]( به نوح) گفته شد: اى نوح! با سلامت و بركت از ناحيه ما بر تو و بر تمام امتهايى كه با تواند فرود آى، و امتهايى نيز هستند كه ما آنها را از نعمتها بهره‌مند مى‌سازيم سپس عذاب دردناكى از سوى ما به آنها مى‌رسد. سوره هود، آيه 48.

[4] و البته ما نوح و ابراهيم را( به سوى خلق) فرستاديم و در فرزندانشان نبوت و كتاب قرار داديم پس برخى از آنها به راه حق هدايت يافتند و بسيارى به فسق و بد كارى شتافتند. سوره حديد، آيه 26.