نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 13 صفحه : 43
بوده و چنان دلى كه مركز آن همه معارف و
عقائد حقه است چگونه احتياج به شستشو دارد[1].
و بسيار خوب گفته است، جز اينكه بيشتر مثالهايى كه آورده مورد اشكال
است، مثلا گردش در آسمانها و ديدن انبياء و امثال آن و همچنين شكافتن سينه رسول
خدا 6 و شستشوى آن را از دسته چهارم شمرده و حال آنكه از نظر عقل هيچ اشكالى
ندارد. زيرا مىتوان گفت همه آنها از باب تمثلات برزخى و يا روحى بوده است، و
روايات معراج پر است از اين نوع تمثلات، مانند مجسم شدن دنيا در هيات زنى كه همه
رقم زيور دنيايى به خود بسته و تمثل دعوت يهوديت و نصرانيت و ديدن انواع نعمتها و
عذابها براى بهشتيان و دوزخيان و امثال اينها.
از جمله مؤيداتى كه گفتار ما را تاييد مىكند اختلاف لحن اخبار اين
باب است در بيان يك مطلب، مثلا در بعضى از آنها در باره صعود رسول خدا به آسمان
مىگويد كه به وسيله براق صورت گرفته و در بعضى ديگر بال جبرئيل مده و در بعضى
نردبانى كه يكسرش روى صخره بيت المقدس و سر ديگرش به بام فلك و آسمانها رفته است،
و از اين قبيل اختلاف تعبير در بيان يك حقيقت بسيار است كه اگر كسى بخواهد دقت كند
در خلال روايات اين باب بسيار خواهد ديد.
بنا بر اين از همين جا مىتوان حدس زد كه منظور از اين بيانات مجسم
ساختن امرى غير جسمى و غير مادى است به صورت امرى مادى به نحو تمثيل و يا تمثيل و
وقوع اينگونه تمثيلات در ظواهر كتاب و سنت امرى است واضح كه به هيچ وجه نمىشود
انكارش كرد.