(مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‌ قَلْبِكَ)[1] و(نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ عَلى‌ قَلْبِكَ)[2] و(قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ)[3] و(فَأَرْسَلْنا إِلَيْها رُوحَنا فَتَمَثَّلَ لَها بَشَراً سَوِيًّا)[4].

و گاهى آن حقيقتى است كه در عموم آدميان نفخ و دميده مى‌شود و در اين باره فرموده است:(ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ)[5] و نيز فرموده:(فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي)[6].

و گاهى ديگر آن حقيقتى كه با مؤمنين است ناميده شده است و در اين باره فرموده:

(أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ)[7] اشعار بلكه دلالت دارد بر اين مطلب آيه شريفه:(أَ وَ مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ)[8].

براى اينكه در آن از حيات جديد گفتگو شده و حيات فرع روح است.

و گاهى ديگر آن حقيقتى ناميده شده است كه انبياء با وى در تماسند و در اين باره فرموده:(يُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلى‌ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا ...)[9] و نيز فرموده‌(وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ)[10] و نيز فرموده:(وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا)[11] و آياتى ديگر.

[1] بگو اى پيغمبر( بطائفه يهود كه با جبرئيل اظهار دشمنى مى‌كنند) هر كه با جبرئيل دشمن است با خدا دشمن است زيرا او به فرمان خدا قرآن را به قلب پاك تو رسانيد. سوره بقره، آيه 97.

[2] جبرئيل( روح الامين) نازل گردانيد و آن را بر قلب تو فرود آورده. سوره شعراء، آيه 193.

[3] تو بگو كه اين آيات را روح القدس از جانب پروردگار من به حقيقت و راستى نازل كرد.

سوره نحل، آيه 102.

[4] پس فرستاديم به سوى او روح ما را پس مجسم شد براى او مانند بشرى كامل. سوره مريم، آيه 17.

[5] پس تمام كرد او را و دميد در او از روح خود. سوره الم سجده، آيه 9.

[6] پس هنگامى كه تمام كردم او را و دميدم در او از روح خودم. سوره حجر، آيه 29 و سوره ص، آيه 72.

[7] اينان نوشته شده در دلهايشان ايمان و تاييد كرده است آنها را با روح از خودش. سوره مجادله، آيه 22.

[8] آيا كسى كه مرده است پس زنده كرديم او را و قرار داديم براى او نورى كه به آن در بين مردم برود. سوره انعام، آيه 122.

[9] سوره نحل، آيه 2.

[10] سوره بقره، آيه 87.

[11] سوره شورى، آيه 52.