ظلم است، در مقابل مستكبرين، كه ايشان را به ظلم در حال مرگ توصيف كرده، و فرموده:

(الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظالِمِي أَنْفُسِهِمْ).

و معناى آيه چنين مى‌شود: متقين كسانى هستند كه ملائكه آنان را قبض روح مى‌كنند، در حالى كه از خبث ظلم- شرك و معاصى- عاريند، و به ايشان مى‌گويند سلام عليكم- كه تامين قولى آنان است به ايشان- به بهشت وارد شويد به پاداش آنچه مى‌كرديد، و با اين سخن ايشان را بسوى بهشت راهنمايى مى‌كنند.

پس اين آيه همانطور كه ملاحظه مى‌فرماييد متقين را به پاكى و تخلص از آلودگى به ظلم توصيف نموده، و به ايشان وعده امنيت و راهنمايى بسوى بهشت مى‌دهد، پس در نتيجه برگشت معنايش به اين آيه است كه مى‌فرمايد:(الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ)[1].

بعضى‌[2] از مفسرين گفته‌اند: مراد از طيب، در آيه شريفه پاكى از پليدى شرك است. بعضى‌[3] ديگر به پاكى گفتار و كردار تفسيرش كرده‌اند. ولى اكثر مفسرين‌[4] بر آنند كه به طهارت از آلودگى گناهان تفسيرش كنند، و تو خواننده عزيز با دقت در آنچه گذرانديم مى‌فهمى كه هيچ يك از اين تفسيرها خالى از مسامحه و سهل‌انگارى نيست.

(هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ...).

در اينجا به داستان مستكبرين از مشركين برگشته پاره‌اى از اقوال و افعالشان را ذكر نموده و وضعشان را با طاغيان از امتهاى گذشته و مال امر آنان مقايسه مى‌كند.

(هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ)- سياق آيه و مخصوصا داستان عذابى كه در آيه بعدى آن است ظهور در اين دارد كه آيه در مقام تهديد است، و بنا بر اين، مراد از آمدن ملائكه ، نازل شدن آنان براى عذاب استيصال و خانمان برانداز است، و خلاصه در مقام بيان مطلبى است كه امثال آيه‌

[1] كسانى كه ايمان آوردند و ايمان خود راى مشوب به ظلم نكردند، چنان كسانى داراى امنيت و راه يافتگانند. سوره انعام، آيه 82.

[2] تفسير روح المعانى، ج 14، ص 133، به نقل از ابو معاذ.

[3] تفسير روح المعانى، ج 14، ص 133، به نقل از مجاهد.

[4] تفسير مجمع البيان، ج 6، ص 358 و تفسير كشاف، ج 2، ص 603 و تفسير امام فخر رازى، ج 20، ص 25.