و نيز در همان كتاب در ضمن داستان دعوت كردن از زنان مصر و بريدن دستهاى ايشان فرموده: يوسف آن روز را به شب نرسانيده بود كه از طرف يك يك از زنان كه وى را ديده بودند دعوت رسيد و او را به سوى خود خواندند. يوسف آن روز بسيار ناراحت شد، و عرض كرد: پروردگارا! زندان را دوست‌تر مى‌دارم از آنچه كه اينان مرا بدان دعوت مى‌كنند، و اگر تو كيد ايشان را از من نگردانى من نيز به آنان متمايل مى‌شوم و از جاهلان مى‌گردم. خداوند هم دعايش را مستجاب نمود و كيد ايشان را از وى بگردانيد ...[1]

[1] تفسير قمى، ج 1، ص 343.