responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 11  صفحه : 104

نهى كرد از اينكه براى برادرانش تعريف كند- خاطرنشان مى‌سازد و اين خواب بشارتى بوده كه خداى سبحان به يوسف داده تا ماده‌اى روحى براى تربيت او بوده باشد، و او را در راه ولايت و تقرب به خدا آماده سازد. اين آيات به منزله مدخلى است بر داستان آن جناب.

(إِذْ قالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي ساجِدِينَ) در اين آيه يعقوب (پدر يوسف) را اسم نبرده، بلكه كنايتا از آن به أب (پدر) تعبير نموده تا به آن صفت رحمت و مهر و شفقتى كه ميان پدر نسبت به فرزند است اشاره كرده باشد، و جمله‌(قالَ يا بُنَيَّ لا تَقْصُصْ) كه در آيه بعدى است كاملا اين معنا را مى‌رساند.

كلمه رايت و همچنين رايتهم از رؤيا است كه به معناى مشاهداتى است كه آدم خوابيده و يا سست و بيهوش مى‌بيند، به شهادت اينكه در آيه بعدى مى‌فرمايد: (لا تَقْصُصْ رُؤْياكَ عَلى‌ إِخْوَتِكَ‌)- رؤياى خود را براى برادرانت تعريف مكن ، و همچنين در آخر داستان مى‌فرمايد: (يا أَبَتِ هذا تَأْوِيلُ رُءْيايَ‌)- پدر جان اين بود تاويل رؤياى من .

و اگر كلمه رايت را تكرار كرده براى اين است كه ميان رايت و(لِي ساجِدِينَ) فاصله زياد شده، لذا بار ديگر فرموده: رايتهم . فايده ديگرى كه اين تكرار دارد افاده اين جهت است كه: من در خواب ديدم كه آنها بطور دسته جمعى براى من سجده كردند، نه تك تك.

علاوه بر اينكه رؤيت يوسف (ع) دو جور رؤيت بوده، يكى رؤيت كواكب و آفتاب و ماه كه خود رؤيتى صورى و عادى است، و يكى رؤيت سجده و خضوع و تعظيم آنها كه اين رؤيت امرى معنوى است.

و اگر در باره سجده كردن آنها فرموده:(رَأَيْتُهُمْ لِي ساجِدِينَ) با اينكه اين كلمه مخصوص به صاحبان عقل است، براى اين است كه بفهماند سجده ستارگان و مهر و ماه از روى علم و اراده و عينا مانند سجده يكى از عقلا بوده.

نكته ديگرى كه در اين آيه است و بايد خاطر نشان ساخت اين است كه خداوند در ابتداء و شروع به تربيت يوسف، رؤيايى به او نشان داد و در داستانش هم ابتدا از آن رؤيا خبر مى‌دهد، و اين بدان جهت بوده كه از همان آغاز تربيت دورنماى آينده درخشان او و ولايت الهى كه خداوند او را بدان مخصوص مى‌كند به وى نشان داده باشد، تا براى او بشارتى باشد كه همواره در طول زندگى و تحولاتى كه مى‌بيند در مد نظرش بوده باشد، و در نتيجه مصيبت‌هايى كه مى‌بيند و شدائدى كه با آنها روبرو مى‌گردد به ياد آن دورنما بيفتد، و نفس را به‌

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 11  صفحه : 104
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست