شروع مى‌شود یا خداى نخواسته نفسانیت آدم در آن دخالت دارد. اعدا عدوک همین نفسى است که در انسان است، این از همه دشمن براى انسان دشمن‌تر است همه دشمن‌هاى عالم آنقدرى که از آنها مى‌آید این است که انسان را بکشند زجرش بدهند اما آن که بین جنبیک، آن نفس اماره انسان، آن غیر این است که انسان را بکشد، انسانیت را مى‌کشد. همه عالم جمع بشوند که انسانیت شما را بکشند تا آن چیزى که در خود شما هست، آن نباشد و تغییر نکند، کسى نمى‌تواند اعدا عدوک همین نفسى است که بین جنبیک. ببینید که حالا که تشریف مى‌برید و مى‌خواهید مردم را هدایت کنید، به اسم رب هدایت مى‌کنید یابه اسم نفس که همان به اسم شیطان است؟ ببینید با آقایانى که در محل هستند، شما چه جور رفتار مى‌کنید؟ ما فرض مى‌کنیم که شما در محل که رفتید بعضى از اشخاص منحرف هستند، پیغمبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) براى همین‌ها غصه مى‌خورد، براى همین مردم منحرف غصه مى‌خورد و لعلک باخع نفسک اینکه مومن نشدند، همچون غصهاى که مثل اینکه مى‌خواهى خودت را بکشى. ما فرض مى‌کنیم که شما وقتى که رفتید یک انحرافات دیدید، انحرافات را با انحراف اصلاح خیال نکیند بکیند. انحراف نمى‌تواند انحراف را مستقیم کند. انحرافات را با نور هدایت خدا و باسم ربک مستقیم کنید.

با اسم خدا حرکت کنید و با اسم خدا هدایت کنید. و با اسم خدا ترویج کنید و با اسم خدا انحرافات را مستقیم کنید. اگر دیدید آنجا مى‌خواهد نفس اماره بگوید که حالا این آقا که اینجا مدتى بوده است و عنوانى دارد و بخواهید عنوانش را یک وقت خداى نخواسته از دستش بگیرید، بدانید که این الهى نیست، این شیطانى است. بخواهید مقابل یک اهل علمى که آنجا هست بایستید و بشکنید خداى نخواسته حیثیت او را، بدانید که انسانى نیست و این الهى نیست شیطانى است. با همه محبت کنید، با محبت مى‌شود منحرف‌ها را مستقیم کرد، بهتر از اینکه با شدت وحدت، گاهى نمى‌شود و الا غالباً مى‌شود. پیغمبر اکرم نبى رحمت است که براى رحمت آمده است آنجائى هم که آن منحرف‌هاى غیر قابل اصلاح را امر به قتل مى‌کرد، مثل یک غده سرطانى که در یک بدن باشد، براى اصلاح بدن آن غده را باید بیرون آورد، چاره نیست، این غده‌هاى سرطانى گاهى یک جامعه را فاسد مى‌کنند، این هم رحمت بر جامعه است. اینهائى که اسلام را اصلا نمى‌دانند چیست، نمى‌فهمند اصلا اسلام چه است، خیال مى‌کنند این غربى‌ها، اینهائى که دنبال غرب هستند، که احکام اسلام خشونت دارد. اینها اصلا نمى‌دانند که این احکام چه چیز هست، براى چه هست. این مثل این است که به یک طبیبى که کارد را برداشته و شکم را پاره مى‌کند و غده سرطانى را بیرون مى‌آورد بگویند این خشونت دارد مى‌کند. این رحمت است یا خشونت؟ آن طبیبى که مى‌برد دست را براى اینکه دست فاسد مى‌کند انسان را، کارد را در آورده مى‌برد دست را، این طبیب با خشونت دارد رفتار مى‌کند و باید فریاد برآورد که این طبیب خشن است یا این طبیب، طبیب رحمت است، با رحمت دارد رفتار مى‌کند، یک انسان را براى یک عضو نجات مى‌دهد.

این جامعه مثل یک انسان مى‌ماند، گاهى وقت براى اصلاح جامعه یک کسى را تهدید