مى‌گویند که چه برنامه‌اى اسلام دارد که ما عمل کنیم؟ خوب، فلان طایفه برنامه دارد، فلان طریقه برنامه دارد، برنامه زندگى دارد، ما زندگى مى‌خواهیم، اسلام یک مطلبى است فردى مابین انسان و بالا، بنابراین برنامه‌اى ندارد که ما عمل بکنیم.این براى آن است که مطلع نیستند از اسلام، اطلاعى از احکام اسلام ندارند تا این که خیال مى‌کنند که برنامه ندارد اسلام. بر علماى اسلام است که این مطلب را تثبیتا، البته خودشان با مسائلى که دارند نمى‌توانند اما تثبیت این مطلب بر علماى اسلام است که تثبیت کنند این مطلب را، اسلام را، همه شؤون اسلام را همه فنون اسلام را، همه احکام اسلام را بنویسند، بیان کنند، عرضه بدارند به دنیا، قوانین اسلام را در هر رشته‌اى که هست بنویسند، منتشر کنند، اگر موفق بشوند دستگاه فرستنده پیدا بکنند که به دنیا ابلاغ بکنند، اسلام را آن طورى که هست معرفى کنند به دنیا، بفهمند دنیا که ما چه داریم و با این که این را داریم این طور زندگى مى‌کنیم. این مسؤولیت بزرگى است که به دوش علماى اعلام اعلى الله کلمتهم، به دوش آنهاست و شما آقایان، شما فضلاى اعلام و علماى جوان هم مسؤولیت دارید. آتیه اسلام به دوش شماست مسؤولیت آن، الان هم مسؤولیت دارید و بسیار مسؤولیت سنگینى است.

تا جوانید مهذب شوید به آداب و سنن الله.

باید از همین حالا، همین جوان شانزده ساله، همین جوان بیست ساله که در مدارس علمى هست از حالا باید آنطورى که رضاى خداست، آن طورى که دستورات الهى است خودش را عادت بدهد به این که آن طور باشد. یک قدم که براى تحصیل علم بر مى‌دارد، یک قدم براى تحصیل اخلاق خوب و تهذیب بردارد. اگر خداى نخواسته آقایان مهذب نباشند، اگر خداى نخواسته آقایان آن طورى که اسلام مى‌خواهد نباشند، این ضررش از نفعش بیشتر است. تمام ادیانى که مخترع است و تمام ادیانى که اختراع شده است و کذب است، این اشخاص تحصیلکرده مؤسسش هستند، اشخاصى که در حوزه‌هاى علمیه تحصیل کرده‌اند لکن مهذب نبودند. شما ملاحظه بفرمائید رؤساى مذاهب باطله را، مى بینید که روساى مذاهب باطله تمامشان از اشخاصى هستند که درس خواندند، ملا! لکن مهذب نبودند.

بودن آقایان در ارض مقدس نجف در پناه حضرت امیر سلام‌الله علیه هم یک تکلیف زیاد براى انسان مى‌آورد. اصل خود بودن در نجف فرق دارد بااین که کسى فرض کنید در کویت باشد، یا کسى در تهران باشد، یاکسى در بغداد باشد. بودن در نجف خود یک مسأله‌اى است یک مسؤولیتى دارد.

انسان ببیند که حضرت امیر سلام الله علیه در زندگیش چه وضعى داشته است، چه خلوصى در زندگى داشته است، چه در زندگى انفرادى، چه در زندگى اجتماعى، انسان تفکر کند بر احوال حضرت امیر سلام الله علیه، ملاحظه کند که چه زحماتى براى اسلام کشیده است، چقدر زخم خورده است، چقدر رنج برده است، چقدر جنگ کرده است، چقدر تشنگى خورده است، اینها را ملاحظه کند انسان. یک همچنین اسلامى که به دست ما سپرده شده است، به دست شما آقایان سپرده شده است،مسئولیت