بر علماى اسلام است که اسلام را آنطور که هست به عالم معرفى کنند.

این راجع به آن دسته که رؤساى سیاسى ما هستند. دسته دیگر که علماى اسلام هستند و مراجع عالى‌مقام هستند، آنها هم مسؤولیتشان خیلى زیاد است، خیلى زیاد. شاید به یک معنا مسؤولیت علماى اسلام از همه کس زیادتر است، بر اینهاست که اسلام را آن طور که مى‌دانند معرفى کنند بر دنیا. البته ما وسایل نداریم، این هم از بى‌عرضگى ما، ما وسایل نداریم، همه وسائل دست دیگران است. مسلمین به راه مسلمین، علما به راه علما. ندارند یک دستگاهى که اسلام را ابلاغ کنند و به دنیا بگویند اسلام این است. یک کالاى به این خوبى، یک کالاى به این خوبى دست شما هست و نمى‌توانید عرضه کنید به عالم که ما این را داریم. آنها انجیل خودشان را که تویش آن مسائلى که ملاحظه فرمودید (هر کس دیده) آن انجیل دروغى را، آن انجیل اصلى که نیست، آن انجیل دروغى را آنها به تمام دنیا عرضه داشته‌اند و مبلغانشان در همه دنیا رفته اند و از قرارى که گفتند همین اخیرا که این ممالک اسلامى، این ممالکى که در تحت اسارت بودند، اینها یکى یکى از اسارت بیرون آمدند،اصلاً دنبال این نبودند که ببینند پاپ رفت و آنها را به صورت مسیحیت درآورد. ما در محیط خودمان نمى توانیم احکام اسلام را آن طورى که هست عرضه بداریم. ما مباحثاتمان از حدود کتاب طهارت و کتاب - عرض مى‌کنم که - آنطورکه کتاب - چه و چه از این حد تجاوز نمى‌کند. سیاست اسلام را بحث دیگر نمى‌کنیم از آن، حدود اسلامى دیگر بحث از آن نمى شود. اجرا نشدن غیر از آن است که نباید عرضه داشت به دنیا، باید عرضه داشت به دنیا آقا،این یک مطلبى است که باید دنیا بفهمد که اسلام برنامه دارد. اسلام براى همه چیز، براى همه زندگى‌ها برنامه دارد. دیگر کى باید معرفى بکند به جز علماى اسلام؟ علماى اسلام کثرالله امثالهم با همه زحمت‌هایى که مى‌کشند، با همه رنج هائى که مى‌برند لکن مسوولیت‌شان زیادتر از این معانى است. خداى تبارک و تعالى به آنها عزت داده است، به آنها عظمت داده است دیگران را تبع آنها قرار داده است، ملت را تابع آنها قرار داده است، اینها همه مسؤولیت مى‌آورد. همان طورى که رسول اکرم (ص) مسؤولیت داشت و قیام کرد بر مسؤولیت خودش، قیام کرد به مسئولیت خودش، باید قیام کرد به مسؤولیت خود. باید اسلام را آن طورى که هست، نه آن طورى که حالا در دست مثلاً چهار تا فرض کنید مقدس مآب و فقط کتاب مفاتیح هست - و عرض بکنم که - اینها باید آن طورى که هست احکام اسلام را معرفى کرد، گفت به دنیا که ما یک چنین کالاى بزرگى داریم، یک چنین قوانین مترقى داریم، محتاج نیستیم به این که در قوانینى به کس دیگر مراجعه کنیم، در هر بابى از ابواب، قانون داریم ما. اسلام تکلیف معین کرده است، قانون معین کرده است، مسلمین محتاج نیستند که در قوانین تبعیت از غیر بکنند. الان جوان‌هاى ما، این جوان‌هاى دانشگاه‌ها چه در اینجا، چه در ایران، چه در سایر ممالکى که هستند اینها نمى دانند که اصل اسلام چه چیز است، وقتى مطلع مى‌شوند که اسلام یعنى چه. اسلام را غیر از یک نمازى و غیر از یک - عرض مى‌کنم که - طهارت و امثال ذلک چیز دیگرى ادراک نکردند و استدلالشان این است که خوب ما اگر چنانچه بخواهیم مسلم بشویم و به اسلام عمل کنیم چیزى ندارد که عمل کنیم. مى‌گویند این را، براى این که اسلام معرفى نشده است،این مطلب را