جهان بینی توحیدی - مطهری، مرتضی - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : جهان بینی توحیدی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 87

غیب یعنی نهان . غیب یا نهان دو گونه است : نسبی و مطلق غیب . نسبی‌ یعنی چیزی که از حواس یک نفر به علت دور بودن او از آن یا علتی نظیر این نهان است ، مثلا برای کسی که در تهران است ، تهران شهادت است و اصفهان غیب است ، اما برای کسی که در اصفهان است ، اصفهان شهادت است‌ و تهران غیب است .
در قرآن کریم در مواردی کلمه غیب به همین مفهوم نسبی آمده است ، مثل‌ آنجا که می‌فرماید : « تلک من انباء الغیب نوحیها الیک »[1] .
اینها از جمله خبرهای غیب است که بر تو وحی می‌کنیم .
بدیهی است که قصص گذشتگان برای مردم این زمان غیب است ، اما برای‌ خود آنها شهادت است .
ولی در مواردی دیگر قرآن کریم کلمه غیب را به حقایقی اطلاق می‌کند که " نادیدنی " است . فرق است میان واقعیتی که قابل حس و لمس باشد ولی به‌ علت دوری یا مانع دیده نشود - آنچنانکه اصفهان از کسانی که در تهران‌ هستند نهان است - و میان واقعیتهایی که به علت نامحدودی و غیر مادی‌ بودن ، قابل احساس به حواس ظاهره نیست و به این اعتبار نهان است .
بدیهی است آنجا که قرآن مؤمنان را توصیف می‌کند که به " غیب " ایمان‌ دارند ، مقصود غیب نسبی نیست ، به غیب نسبی همه مردم - اعم از کافر و مؤمن - ایمان و اعتراف دارند . همچنین آنجا که می‌فرماید : " « و عنده‌ مفاتح »

[1] هود / . 49

نام کتاب : جهان بینی توحیدی نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 87

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست