نام کتاب : توحید نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 34
مرحله تصدیق کردند و گفتند : بلی .
- این اشارهای به آدم و حوا نیست ؟
استاد : " ظهورهم " دارد ، " ظهورهما " که ندارد . بعد هم نسبت به
حوا که " ظهر " صادق نیست ، نسبت به او " بطن " صادق است . " ظهر
" را نسبت به مرد میگویند .
آیه میخواهد بگوید انسان قبل از آنکه در این دنیا به شکل انسان به وجود
بیاید ، در خمیرهاش اقرار به وجود خداوند هست . تمام آیاتی که در قرآن
هست [ ناظر به این حقیقت است ] و بلکه قرآن یک اصل کلیتری را بیان
میکند ، اصلی کلیتر قرآن این است که در تمام موجودات تمایل حق وجود
دارد :
" « ا فغیر دین الله یبغون و له اسلم من فی السموات و الارض غ" [1].
چقدر ما آیه در قرآن داریم به عبارت : " « سبح لله ما فی السموات و
الارض " ، " یسبح لله ما فی السموات و الارض " ، " یسجد لله من فی
السموات ( یا ما فی السموات »" .
با تعبیر " سبح " ، " یسبح " ، " یسجد " قرآن میخواهد بگوید که
تمام مخلوقات در باطن ذات خودشان مسبح پروردگارند ، منزه پروردگارند و
به سوی او - بخواهند یا نخواهند - در حرکت و تکاپو هستند و میروند ، ولی
خوب ما نمیخواهیم به قرآن استدلال کرده باشیم ، ما میخواهیم بگوییم این
مطلب در قرآن هم تأیید شده است . عرفای خودمان که در این زمینه ، دیگر
فوقالعاده داد سخن دادهاند . آنچه شما در زبان عرفان به نام " عشق "
میشنوید همین است :
شورش عشق تو در هیچ سری نیست که نیست منظر روی تو زیب نظری نیست
که نیست
[2][1] آل عمران / 83
[2] ادامه غزل به این صورت است :
نام کتاب : توحید نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 34