- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : تعلیم و تربیت در اسلام نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 252 | ||||
|
همین است ، در حالی که از نظر مسیحیت ، تجرد ، مقدس است و تأهل پلیدی
، و کسانی اجازه می‌گیرند متأهل شوند که تاب تجرد را ندارند ، یعنی اگر
مجرد بمانند فاسد می‌شوند ، و بنابراین از باب دفع افسد به فاسد می‌گویند
باید ازدواج کرد . لذا پاپ از میان مجردها انتخاب می‌شود که در تمام عمر
این آلودگی را پیدا نکرده است . در اسلام برخلاف مسیحیت است :
« من اخلاق الانبیاء حب النساء » [1] . پس ازدواج اولین مرحله خروج از خود طبیعی فردی و توسعه پیدا کردن شخصیت انسان است . بعد از ازدواج ، وقتی می‌خواهیم کار کنیم ، برای من تنها نیست ، آن " من " تبدیل به " ما " می‌شود به طوری که انسان آنقدر به سرنوشت خانواده علاقمند است که به سرنوشت شخص خودش ، و رنج می‌برد تا آنها در آسایش باشند . این یک درجه از " خود " است . ولی آیا این کافی است که " خود " انسان تا این مقدار توسعه پیدا کند ؟ شک ندارد که نه . این نسبت به خود فردی طبیعی درجه‌ای از کمال است ، اما اگر به همین جا محدود شود ، یعنی این " خود " از من فردی توسعه پیدا کند و من به علاوه همسر و بچه‌ها شود و غیر آن نفی گردد ، کافی نیست . من قبیله‌ای ممکن است " خود " یک نفر از این هم بیشتر توسعه پیدا کند ، مثلا شامل فامیل بشود ، یعنی خود فردی از خود خانوادگی هم تجاوز کند و به فامیل و قبیله کشیده شود ، همان که در قبایل بدوی و[1] کافی . 320 / 5 |
||||
| نام کتاب : تعلیم و تربیت در اسلام نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 252 | ||||
|
www.eShia.ir