نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 20
آنها علامه جلیل آیة الله سید شرف الدین عاملی ، و علامه کبیر آیة الله
شیخ محمد حسین کاشف الغطاء و علامه بزرگوار آیة الله شیخ عبدالحسین امینی
مؤلف کتاب شریف الغدیر را باید نام برد .
سیره متروک و فراموش شده شخص مولای متقیان علی علیهالسلام ، قولا و عملا
، که از تاریخ زندگی آن حضرت پیداست بهترین درس آموزنده در این زمینه
است .
علی علیهالسلام از اظهار و مطالبه حق خود و شکایت از ربایندگان آن
خودداری نکرد ، با کمال صراحت ابراز داشت و علاقه به اتحاد اسلامی را
مانع آن قرار نداد . خطبههای فراوانی در نهج البلاغه شاهد این مدعی است .
در عین حال این تظلمها موجب نشد که از صف جماعت مسلمین در مقابل
بیگانگان خارج شود . در جمعه و جماعت شرکت میکرد ، سهم خویش را از
غنائم جنگی آن زمان دریافت میکرد ، از ارشاد خلفا دریغ نمینمود ، طرف
شور قرار میگرفت و ناصحانه نظر میداد .
در جنگ مسلمین با ایرانیان که خلیفه وقت مایل است خودش شخصا شرکت
نماید علی پاسخ میدهد : خیر شرکت نکن ، زیرا تا تو در مدینه هستی دشمن
فکر میکند فرضا سپاه میدان جنگ را از بین ببرد از مرکز مدد میرسد ولی
اگر شخصا به میدان نبرد بروی خواهند گفت : هذا اصل العرب : ریشه و بن
عرب اینست . نیروهای خود را متمرکز میکنند تا تو را از بین ببرند و اگر
تو را از بین ببرند با روحیه قویتر به نبرد مسلمانان خواهند پرداخت [1] .
علی در عمل نیز همین روش را دارد . از طرفی شخصا هیچ
[1] . نهج البلاغه ، خطبه . 144
نام کتاب : امامت و رهبری نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 20