responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : شرح منظومه 1 نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 1  صفحه : 177
و ثانیا معاد به معنی اعاده معدوم نیست . و اشیاء - خصوصا انسانها - معدوم نمی‌شوند تا اینکه پس از انعدام مجددا مخلوق شوند بلکه معدومیت ، معدومیت نسبی است . مثلا انسانی که می‌میرد از زندگی‌ای که داشته است‌ معدوم شده است ، نه اینکه به کلی از صفحه وجود محو و نابود شده باشد . و بلکه به یک معنی بنابر عقیده فلاسفه هیچ چیز از صفحه وجود معدوم نمی‌شود .
حاجی سبزواری نیز در آخر این مبحث ذکر می‌کند که عقیده متکلمین در مورد انعدام مخلوقات و معاد جسمانی که اجسام پس از انعدام دوباره اعاده‌ می‌شوند مضر به قول ما نیست . گر چه در اینجا راجع به این مطلب توضیحی‌ نمی‌دهد ولی ارجاع می‌کند به باب معاد که در آنجا ثابت کرده است که‌ امتناع اعاده معدوم با اعتقاد به معاد جسمانی منافاتی ندارد .
پس مقصود از اعاده معدوم ، اعاده عین شخص معدوم شده است [1] البته‌ ما گاهی در تعبیرات خود شبیه یک شی‌ء را عین خود آن شی‌ء فرض می‌کنیم و یا به جای شخص ، " نوع " را در نظر می‌گیریم . مثلا در بعضی از موارد از لحاظ آنکه غرض انسان قائم به " نوع " چیزی است نه به " شخص " آن ، نوع آن چیز را به جای شخص در نظر می‌گیرد ، مانند اینکه انسان به پول‌ علاقه‌مند است ، ولی به یک واحد معین و شخص معین از پول علاقه ندارد ، بلکه هر واحد معادل دیگر می‌تواند قائم مقام آن بشود . و لهذا اگر فردی‌ دارای یک اسکناس یکصد ریالی باشد و کسی


[1] در اینجا ممکن است این شبهه برای عده دیگری پیش بیاید که چون‌ اساسا موجود معدوم نمی‌شود بنابراین این بحث موضوع ندارد . ما در مقدمه‌ مقاله هشتم " اصول فلسفه و روش رئالیسم " درباره این مطلب بحث کافی‌ کرده‌ایم . جواب این شبهه را از آنجا باید مطالبه کرد .

نام کتاب : شرح منظومه 1 نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 1  صفحه : 177
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست