نام کتاب : سیری در سیره ائمه اطهار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 130
بررسی
با این وصفی که مسعودی نوشته است - که دیگران هم غیر این ننوشتهاند [1] - به نظر من قضیه ابوسلمه خیلی روشن است . ابوسلمه مردی بوده سیاسی
نه - به تعبیر خود امام - شیعه و طرفدار امام جعفر صادق . به عللی که بر
ما مخفی نیست ، یکمرتبه سیاستش از اینکه به نفع آل عباس کار کند تغییر
میکند . هر کسی را هم که نمیشد [ برای خلافت معرفی کرد ، زیرا ] مردم
قبول نمیکردند ، از حدود خاندان پیغمبر نباید خارج باشد ، یک کسی باید
باشد که مورد قبول مردم باشد ، از آل عباس هم که نمیخواست باشد ، غیر
از آل ابی طالب کسی نیست ، در آل ابی طالب هم دو شخصیت مبرز پیدا
کرده بود : عبدالله بن محض و حضرت صادق . سیاست مابانه یک نامه را به
هر دو نفر نوشت که تیرش به هر جا اصابت کرد از آنجا استفاده کند .
بنابراین در کار ابوسلمه هیچ مسئله دین و خلوص مطرح نبوده ، میخواسته
یک کسی را ابزار قرار دهد ، و به علاوه این کار ، کاری نبوده که به نتیجه
برسد ، و دلیلش هم این است که هنوز جواب آن نامه نیامده بود که خود
ابوسلمه از میان رفت و غائله به کلی خوابید . تعجب میکنم ، برخی که
ادعای تاریخ شناسی هم دارند - شنیدهام که - میگویند چرا امام جعفر صادق
وقتی که ابوسلمه
[1] نه اینکه میخواهم به نقل مسعودی اعتماد کنم نه به نقل دیگران ،
دیگران هم غیر از این ننوشتهاند . مسعودی این قضیه را مفصل تر نوشته ،
دیگران یک اشارهای کردهاند که ابوسلمه نامهای نوشت به امام جعفر صادق ،
و امام نامه را سوزاند و جواب نداد . از این بیشتر نیست ، ولی مسعودی
قضیه را به تفصیل نوشته است .
نام کتاب : سیری در سیره ائمه اطهار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 130