نام کتاب : ده گفتار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 83
میفرماید : « ادع الی سبیل ربک بالحکمة و الموعظة الحسنة » [1] ،
موعظهها و پندهای تحکمآمیز میفهمیم ، و از مرحله ید و عمل هم بجای اینکه
تبلیغ عملی و حسن عمل و همچنین تدابیر عملی بفهمیم ، تنها این مطلب را
فهمیدهایم که باید اعمال زور کرد .
روی هم رفته ما برای گفتن و نوشتن و خطابه و مقاله زیاده از حد ، اعجاز
قائل هستیم ، خیال میکنیم با گفتن و زبان ، کار درست میشود ، در صورتی
که :
سعدیا گرچه سخندان و مصالحگوئی
به عمل کار برآید به سخندانی نیست
در حدیث است : « کونوا دعاه للناس بغیر السنتکم » [2] . مردم را
به دین حق و صلاح دعوت کنید اما با ابزاری غیر از ابزار زبان یعنی با
ابزار عمل . در حدیث دیگری است که معمولا مورد استناد فقهاء در باب امر
به معروف و نهی از منکر است که : « ما جعل الله بسط اللسان و کف الید
و انما جعلهما یبسطان معا و یکفان معا » [3] . یعنی چنین نیست که خدا
اجازه داده باشد که تنها زبان باز باشد ولی دست بسته باشد ، بلکه اگر
باز است هر دو باید باز باشد و اگر میخواهد بسته باشد هر دو بسته باشد ،
یعنی اگر عمل در کار نباشد خوب است زبان هم بسته باشد . در اینجا
استنباط یکی از بزرگترین فقهای اسلامی را از این حدیث و امثال این حدیث
برای شما از
[1] سوره نحل ، آیه 125 : [ بخوان به سوی راه پروردگارت با حکمت (
دلائل عقلی و قابل پذیرش ) و پند نیکو ] .
[2] اصول کافیج 2 ص 78 باب ورع .
[3] فروع کافی ، ج 3 ، ص 55 ، و بجای " انما " " ولکن " آورده
است .
نام کتاب : ده گفتار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 83