درس صد و بيست و هفتم: مجازات‌هاى خدا!

امام باقر عليه السلام مى‌فرمايد:

انَّ لِلهِ عُقُوباتٌ فِى الْقُلُوبِ وَ الأبْدان:

ضَنْكٌ فى الْمَعيشَةِ وَ وَهْنٌ فِى الْعِبادَةِ وَما ضُرِبَ عَبْدٌ بِعُقُوبَةٍ اعْظَمُ مِنْ قَسْوَةِ الْقَلْبِ! [1]

ترجمه‌

خداوند مجازات‌هايى (در برابر گناهان و نافرمانى‌ها) دارد در روح و جسم: تنگى معيشت، سستى در عبادات، ولى خدا هيچ بنده‌اى را مجازاتى شديدتر از سنگدلى نكرده است!

شرح كوتاه‌

مجازات‌هاى الهى در حقيقت عكس‌العمل‌هاى اعمال، و آثار و نتايج گناهان آدمى است، گاهى اين عواقب سوءِ به صورت وضع نابسامان زندگى مادى و گاهى در شكل محروميّت از نشاط در عبادت و راز و نياز با معبود، خودنمايى مى‌كند، ولى از همه مهم‌تر و خطرناك‌تر آن است كه عكس‌العمل جنايات و اعمال زشت آدمى به صورت قساوت قلب و سنگدلى بروز كند، و قلب آدمى را از عواطف انسانيّت و هرگونه نوع‌دوستى و همدردى خالى سازد كه اين خود سرچشمه بسيارى از گناهان و جنايات ديگر است.

[1] تحف العقول، صفحه 217.