درس صد و سوّم: فرق ميان مؤمن و منافق‌

پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:

إذا رَأَيْتُمُ الْمُؤْمِنَ صَمُوتاً فَادْنُوْا مِنْهُ فَإنَّهُ يُلْقِى الحِكْمَةَ وَالْمُؤْمِنُ قَلِيلُ الْكَلامِ كَثِيرُ الْعَمَلِ وَالْمُنافِقُ كَثِيرُ الْكَلامِ قَليلُ الْعَمَلِ‌ [1]

ترجمه‌

هنگامى كه شخص با ايمان را خاموش يافتيد به او نزديك شويد كه سخنان حكمت‌آميز از او خواهيد شنيد- افراد با ايمان كم حرف و پركارند ولى منافقان پر سخن و كم عملند!

شرح كوتاه‌

نيروى انسانى نامحدود و پايان نيافتنى نيست، به همين دليل هنگامى كه انرژى‌هاى انسان در يك مسير زياد به كار افتند در جاى ديگر گرفتار كمبود مى‌گردد، بنابراين جاى تعجب نيست كه افراد پرگو و پر حرف افرادى كم عمل و كم كار هستند.

پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله كه در هرجا و در همه چيز طرفدار اثر مثبت است نشانه افراد با ايمان را تلاش در راه عمل، به جاى سخن، مى‌داند، در حالى كه براى افراد منافق صفتى عكس آن قائل است.

[1] از كتاب تحف العقول، صفحه 296.