صبح روز نهم نيز مى‌تواند مُحرم شود و خود را به عرفات برساند (در صورتى كه امكان رسيدن در اين موقع باشد).

مسأله 963- چگونگى احرام بستن و لبّيك گفتن به همان شكلى است كه در احرام عمره ذكر شد.

مسأله 964- نيّت بايد خالص و براى اطاعت خداوند باشد، و ريا كردن موجب بطلان عمل است.

مسأله 965- هرگاه نيّت حجّ تمتّع كند، و لبّيك‌هاى واجب را- به شكلى كه در احرام عمره بيان شد- بگويد، و قصد احرام كند، و امورى را كه بر محرم حرام است برخورد تحريم كند، محرم مى‌شود.

مسأله 966- تمام چيزهايى كه در محرّمات احرام بيان شد، در اين احرام نيز حرام است، و از جهت كفّاره نيز تفاوتى بين احرام حج و عمره نيست.

مسأله 967- اگر احرام را فراموش كند و به منى يا عرفات برود، واجب است به مكّه بازگردد و احرام ببندد، و چنانچه بر اثر تنگى وقت يا عذر ديگرى، بازگشت به مكّه ممكن نشود از همان جا كه هست (عرفات، يا مشعر، يا منى قبل از رمى جمرات و قربانى كردن) محرم مى‌شود، و اگر بعد از آن متوجّه شود، وقت احرام گذشته و حجّش صحيح است.

مسأله 968- هرگاه احرام را فراموش كند، و پس از انجام تمام اعمال حج يادش بيايد، حجّش صحيح است، ولى اگر بعد از وقوف به عرفات و مشعر، و قبل از انجام تمام اعمال حج يادش بيايد، احتياط مستحب آن است كه حجّش را به همان صورت تكميل نموده، و در سال بعد نيز اعاده كند.

مسأله 969- شخصى كه بر اثر جهل به مسائل حج و فرانگرفتن احكام شرعى احرام نبندد، در حكم كسى است كه به واسطه فراموشى احرام را ترك كرده، كه در مسائل بالا حكم آن بيان شد.

مسأله 970- اگر كسى آگاهانه و از سوى عمد احرام را تا زمان فوت‌