حج يكى از
اركان مهمّ اسلام، و از بزرگترين فرائض دينى است.
قرآن مجيد در
يك عبارت كوتاه و پرمعنى مىفرمايد: « «وَ لِلَّهِ عَلَى
النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا»؛
براى خدا بر مردم است كه حجّ خانه او كنند، آنها كه توانايى رفتن به سوى او
دارند».
و در ذيل
همين آيه مىفرمايد: « «وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ
غَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ»؛ و هر كس كفر ورزد (و حج را ترك كند،
به خود زيان رسانده)، خداوند از همه جهانيان بىنياز است».
[1]
جمله «براى
خداست بر مردم ...» به ضميمه تعبير به «كفر» در مورد كسانى كه حجّ واجب را ترك
مىكنند، اهمّيّت فوق العاده آن را در اسلام كاملًا روشن مىسازد.
قابل توجّه
اين كه در تفسير آيه شريفه 72 سوره اسراء: «وَ
مَنْ كانَ فِي هذِهِ أَعْمى فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمى وَ أَضَلُّ سَبِيلًا».[2] از امام صادق عليه السلام روايت