1- اهميّت به نماز اوّل وقت‌

«إِمْتَحِنُوا شِيْعَتَنَا عِنْدَ مَوَاقِيتِ الصَّلَاةِ»

آيا به اوقات نماز اهميّت مى‌دهند؟ در هنگام كار آيا كار را عقب مى‌اندازند يا نماز را؟ بعضى نماز را براى زمان بى‌كارى مى‌دانند و مى‌گويند: «اوّل الوقت رضوان اللَّه و آخر الوقت غفران اللَّه». اخيراً بعضى از اهل تسنّن مى‌گويند مسلمان واقعى ما هستيم، چرا كه اهميّتى كه ما به نماز مى‌دهيم شما نمى‌دهيد.

2- اهميّت به نماز

در مورد اهميّت نماز، حضرت على عليه السلام در سفارش‌هايش خطاب به مالك اشتر مى‌فرمايد:

«إِجْعَلْ أَفْضَلَ أَوْقَاتِكَ لِلصَّلَاةِ؛

بهترين اوقاتت را براى نماز قرار بده».

كلمه «محافظة» به اين معناست كه نماز آفات دارد و بايد آن را حفظ كرد. زمانى كه مرحوم امام رحمه الله در حوزه علميّه مدرّس بودند، در هنگام صحبت و مباحثه علمى وقتى صداى اذان بلند مى‌شد، بلافاصله ايشان براى نماز برمى‌خاستند، بدون اين كه درنگى كنند. قانون همين است كه هر كجا هستيم و هر كه هستيم، به نماز اهميّت دهيم، به خصوص نماز صبح. امروزه عدّه‌اى هستند كه نماز صبح را با استصحاب (به اميد اين كه هنوز خورشيد طلوع نكرده است) مى‌خوانند كه اين نماز شيعه نيست.