نام کتاب : سوگندهاى پر بار قرآن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 89
تزكيه در
كلام پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله:
پيامبر اسلام
صلى الله عليه و آله، در روايت تكاندهندهاى، فرمودند:
«ثَلاثَةٌ لا يُكَلِّمُهُمُ
اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
؛ خداوند با
سه گروه در روز قيامت سخن نمىگويد».
از اين تعبير
استفاده مىشود كه خداوند در روز قيامت با مؤمنان سخن خواهد گفت. آرى خداوندى كه
در دنيا با موسى كليم اللَّه عليه السلام در كوه طور سخن گفت، و اين افتخار را در
شب معراج به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نيز عطا كرد، در روز قيامت با
مؤمنان سخن مىگويد! و اين، چه افتخارى بزرگ، و لطف و مرحمتى بىبديل است، كه بهشت
در مقابل آن چيزى نيست.
؛ دانشمندى
كه علمش را سرمايه بدست آوردن جيفه دنيا كند» دانشمندان بايد از علم و دانش خود در
راه نجات مردم، و تهيّه زاد و راحله براى جهان آخرت استفاده كنند. اگر عالمى علمش
را در راه رسيدن به متاع بىارزش دنيا سرمايهگذارى كند، خداوند با او سخن
نمىگويد، و پاكش نمىگرداند، و سرانجامش جهنّم خواهد بود.
2.
«وَ
مُسْتَحِلُّ الْمُحَرَّمَاتِ بِالشُّبَهَاتِ
؛ كسى كه با
ريسمان شبهات وارد چاه محرّمات مىشود». پيامبر نمىفرمايد آنها كه حرام مىخورند
مشمول اين روايتند، زيرا اين مطلب روشن است. بلكه مىفرمايد: كسانى كه با كلاه
شرعى، محرّمات الهى را حلال مىشمرند، و به عنوان مثال با ضميمه كردن يك قوطى
كبريت، يا يك سير نبات [1]، ميليونها
تومان رباى حرام را حلال مىپندارند، نيز مشمول اين حديثند. متأسّفانه آلودگان به
اين امر در قشرهاى مختلف جامعه كم نيستند.
3.
«وَالزَّانى
بِحَليلَةِ جارِهِ
؛ كسى كه به
ناموس همسايهاش خيانت كند». [2] خلاصه
[1]. در كتاب «طرق فرار از ربا»، بطور مشروح و
مفصّل به اين بحث پرداختهايم.