حضرت فرمود: درست شنيدى، آن صداى برادرت شيطان بود كه اعمالت را براى تو تزيين مى‌كند. [1]

چنين شخصى كه تمام پلهاى پشت سرش را ويران كرده نمى‌تواند تزيينات شيطان را تشخيص دهد.

امّا كسانى كه طبيعتى سالم و فطرتى پاك دارند- هر چند آلوده به گناه باشند- قادر بر تشخيص تسويلات و تزيينات خواهند بود. حرّ بن يزيد رياحى هنگامى كه از خانه بيرون مى‌آيد و به سمت كربلا حركت مى‌كند صداى مى‌شنود كه خطاب به حرّ مى‌گويد:

«ابشر بالجنّة»

چرا كه او باطنى سالم هر چند آلوده به گناه داشت. [2]

بنابراين تزيينات و تسويلات در حدّ وسوسه است و اجبارى در كار نيست و همان‌گونه كه قبلًا نيز گفته شد شيطان بر هيچ كس سلطه‌اى ندارد، مگر اينكه خود انسان اجازه ورود شيطان به حريم دل را صادر كند، و دست بيعت به سمت وى دراز نمايد.

[1] بحارالانوار، ج 32، ص 226.

[2] امالى صدوق، ص 154، مجلس سى‌ام.