آسمان بسيار با عظمت است. براى پى بردن به عظمت آسمان به مطلب زير توجّه كنيد:

كره زمين يك ميليون و دويست هزار مرتبه كوچكتر از خورشيد است! يعنى اگر 000/ 200/ 1 كره زمين را روى هم بگذاريم به اندازه يكى از ستارگان آسمان يعنى خورشيد خواهد شد. در كهكشانى كه منظومه شمسى در آن قرار دارد دويست ميليارد ستاره يا سيّاره وجود دارد، كه خورشيد متوسّط آنهاست. اينها همه مربوط به كهكشان ماست. و در جهان هستى يك ميليارد يا بيشتر كهكشان وجود دارد، كه هر كدام همانقدر ستاره دارد! همه اينها علوم و دانستنيهايى است كه بشر با امكانات موجود پرده از آن برداشته است. شايد با اختراع دستگاههاى مدرنتر، دامنه اين كشفيّات گسترده‌تر شود!

اگر خداوند متعال به آسمان قسم مى‌خورد، مى‌خواهد ما را به اين رموز و شگفتيهاى آفرينش آشنا كند، تا با تفكّر و انديشه پيرامون آن، جايگاه خود را بشناسيم و به وظيفه خويش درباره خالق عمل نمائيم.

طارق چيست؟

«طارق» از نظر لغت به معناى كوبيدن، و از مادّه «طرق» گرفته شده است. ولهذا به آلت كوبيدن يعنى چكش «مطرقه» گفته مى‌شود.

عرب به كسى كه شبانه درب خانه‌اى را بكوبد طارق مى‌گويد. بدين جهت حضرت على عليه السلام در خطبه 224 نهج‌البلاغه مى‌فرمايد:

«وَأَعْجَبُ مِنْ ذلِكَ طارِقٌ طَرَقَنا بِمَلْفُوفَةٍ في وِعائِها

؛ و از اين حادثه (داستان عقيل و آهن گداخته شده) شگفت‌آورتر اين كه شب هنگام كسى به ديدار ما آمد و ظرفى سرپوشيده از حلوا داشت».

سپس به داستان اشعث بن قيس منافق اشاره مى‌كند، كه هر دو داستان فوق در مباحث آينده مطرح خواهد شد.