نيست، اين فقط سخن انسان است (نه گفتار خدا)». [1]

وليد به آنها پيشنهاد داد كه به قرآن وصله جادو، و به پيامبر وصله جادوگرى بچسبانند. يعنى اگر قرآن جذبه‌اى دارد و مردم را بسوى خود جذب كرده، بسان جذبه جادوگرى دوام و ثباتى نخواهد داشت.

خلاصه اينكه حكايت فوق كه در سوره مدّثر آمده، دليلى است بر اينكه اين سوره پس از پايان يافتن دوران تبليغ پنهانى و آغاز دعوت علنى نازل شده، و اشاره به فعاليّتهاى حضرت رسول صلى الله عليه و آله در دوران تبليغ پنهانى دارد.

سوگندهاى سه گانه:

بهر حال در اين سوره نيز سه سوگند وجود دارد كه هر سه مهم است و با يكديگر پيوند و ارتباط خاصّى دارد، كه بايد آن را بررسى كنيم.

سوگند اوّل: قسم به ماه‌

خداوند متعال در ابتدا به كره ماه قسم مى‌خورد، تا با اين قسم انديشه ما را به حركت درآورد، و آن را جولان دهد، تا پيرامون عظمت و بركات آن فكر كنيم. و لهذا در اينجا به چند نمونه از آثار و بركات ماه اشاره مى‌نماييم:

1. تقويم طبيعى ماه: هر چند در اين زمينه قبلًا بحث كرديم، ولى با توجّه به اهميّت آن شرح بيشترى لازم دارد. توجّه كنيد: قرص ماه از نشانه‌هاى عظمت پروردگار است، و برنامه‌اى منظّم دارد. در طول بيست و هفت يا هشت روز يك دور به گرد كره زمين مى‌چرخد، و در همين مدّت يك دور هم به گرد خودش مى‌چرخد، و لهذا هميشه يك سمت ماه به طرف ماست. و اين برنامه منظّم سبب شده كه يك تقويم و روزشمار آسمانى و طبيعى در اختيار همه انسانها قرار گيرد. زندگى انسان نياز به زمانبندى دارد، و زمانبندى محتاج روزشمار است، و حركت ماه اين روزشمار را در

[1]. مدّثر، آيات 24 و 25.