دامنگير انسان شود.

20- سؤالات عوام از مسايل پيچيده مربوط به عقايد كه درك آنها از عهده او خارج است.

ناگفته پيداست كه آفات و انحرافات زبان منحصر به آنچه «غزالى» شماره كرده نيست بلكه آنچه در كلام او ذكر شده تنها قسمت مهمى از آن است و شايد نظر او هم غير از اين نبوده، مثلًا امور زير نيز از انحرافات زبان است كه در گفتار او نيامده است:

1- تهمت زدن.

2- شهادت به باطل.

3- خودستايى.

4- اشاعه فحشا و نشر شايعات بى‌اساس و اكاذيب اگرچه بعنوان احتمال باشد.

5- خشونت در سخن.

6- اصرار بيجا (مانند كار بنى‌اسرائيل و امثال آن).

7- ايذاء ديگران با گفتار خود.

8- مذمت كسى كه سزاوار نكوهش نيست. 9- كفران نعمت با زبان.

10- تبليغ باطل و تشويق به گناه.

البته بعضى از آنچه در بالا ذكر شد ممكن است مندرج در بعضى ديگر شود (مثلًا وعده دروغ و شهادت به باطل را مى‌توان داخل در مطلق دروغ دانست) و نيز پاره‌اى از آنها اختصاص به زبان ندارد (مثلًا غيبت، ايذاء