توريه چيست؟

«توريه» بر وزن «توصيه» به سخنى گفته مى‌شود كه از ظاهر آن چيزى فهميده مى‌شود در حالى كه منظور گوينده چيز ديگرى است.

مشهور در ميان فقهاى ما اين است كه در مواردى كه دروغ بخاطر ضرورتى تجويز مى‌شود از «توريه» بايد استفاده كرد و تا توريه ممكن است نبايد دروغ صريح گفت.

از بعضى كلمات علماى اهل تسنن برمى‌آيد كه اين موضوع در ميان آنها نيز مشهور است.

و در معنى توريه چنين گفته‌اند: «توريه» عبارت از اين است كه انسان كلامى بگويد و از آن معنى مطابق واقع اراده نموده ولى آن كلام طورى است كه شنونده معنى ديگرى از آن مى‌فهمد، و منظور گوينده نيز همين است كه در عين اراده معنى صحيح، مخاطب چيز ديگرى بفهمد، مثل اينكه از كسى پرسيدند: جانشين پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم كه بود؟ گفت:

«مَنْ بِنْتُهُ فِي بَيْتِهِ»

«آن كس كه دخترش در خانه او بود»، شنونده چنين فكر مى‌كرد كه منظور اين است آن كس كه دختر او در خانه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بوده در حالى كه منظور گوينده اين بود: آن كس كه دختر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در خانه او بوده است.

آيا توريه جزء دروغ نيست‌

و بايد در موارد استثنايى از آن استفاده كرد؟

آنچه در اينجا كاملًا حايز اهميت است اين است كه روشن شود آيا