اموال گمشده (لُقَطِه)

احكام اموال گمشده‌

مسأله 2193. مال گمشده‌اى را كه انسان پيدا مى‌كند اگر نشانه‌اى ندارد كه با آن صاحبش معلوم شود (مانند يك اسكناس هزار تومانى) احتياط واجب آن است كه از طرف صاحبش آن را صدقه دهد و اگر خود او مستحق است مى‌تواند بردارد و اگر مال مهمّى باشد احتياط آن است كه از حاكم شرع اجازه بگيرد.

مسأله 2194. هرگاه مالى را كه پيدا كرده نشانه دارد ولى قيمت آن كمتر از يك درهم است‌ [1] چنانچه صاحب آن معلوم باشد نمى‌تواند بدون رضايت او آن را بردارد و اگر صاحب آن معلوم نباشد مى‌تواند بردارد و تملّك كند و از آن استفاده نمايد؛ و در صورت تلف شدن لازم نيست عوض آن را بدهد، بلكه اگر قصد تملّك هم نكرده باشد و بدون تقصير او تلف شود دادن عوض آن واجب نيست.

مسأله 2195. احتياط واجب آن است كه اگر در حرم مكّه مالى كه قيمت آن به اندازه يك درهم يا بيشتر است پيدا كند آن را برندارد.

مسأله 2196. هرگاه مالى را كه پيدا كرده نشانه دارد و قيمتش به اندازه يك درهم يا بيشتر است، بايد آن را تا يك سال اعلام كند (چنانچه از روزى كه پيدا كرده تا

[1]. درهم عبارت است از 6/ 12 نخود نقره سكّه‌دار ..