دوم: 10 شتر و زكات آن دو گوسفند است.

سوم: 15 شتر و زكات آن سه گوسفند است.

چهارم: 20 شتر و زكات آن چهار گوسفند است.

پنجم: 25 شتر و زكات آن پنج گوسفند است.

ششم: 26 شتر و زكات آن يك شتر است كه داخل سال دوم شده باشد.

هفتم: 36 شتر و زكات آن يك شتر است كه داخل سال سوم شده باشد.

هشتم: 46 شتر و زكات آن يك شتر است كه داخل سال چهارم شده باشد.

نهم: 61 شتر و زكات آن يك شتر است كه داخل سال پنجم شده باشد.

دهم: 76 شتر و زكات آن دو شتر است كه داخل سال سوم شده باشد.

يازدهم: 91 شتر و زكات آن دو شتر است كه داخل سال چهارم شده باشد.

دوازدهم: 121 شتر و بالاتر از آن، كه بايد يا چهل چهل حساب كند و براى هر 40 شتر يك شتر بدهد كه داخل سال سوم شده باشد، يا پنجاه پنجاه حساب كند و براى هر پنجاه شتر يك شتر بدهد كه داخل سال چهارم شده باشد و يا با چهل و پنجاه حساب كند، ولى در اين جا نيز بايد طورى حساب كند كه چيزى باقى نماند يا اگر باقى مى‌ماند از 9 شتر بيشتر نباشد؛ و شتر زكات بايد حتماً ماده باشد.

مسأله 1632. مابين دو نصاب زكات ندارد، يعنى اگر از نصاب اوّل كه 5 شتر است بگذرد تا به نصاب دوم كه 10 شتر است نرسيده، فقط زكات 5 شتر را مى‌دهد، همچنين در نصابهاى بعد.

مسأله 1633. هرگاه گوسفند و گاو و شتر به مقدار نصاب برسد زكات آن واجب است خواه همه آنها نر باشد يا ماده يا بعضى نر و بعضى ماده.

مسأله 1634. بز و ميش و شيشك در زكات با هم فرق ندارد؛ و همچنين انواع شتر، گاو و گاوميش نيز يك جنس حساب مى‌شود.

مسأله 1635. گوسفندى را كه براى زكات مى‌دهد احتياط واجب آن است كه حدّاقل سال اوّل آن تمام شده باشد؛ و اگر بز مى‌دهد دوسال آن تمام شده باشد.