مسأله 1629. لازم نيست زكات را از خود گوسفندان بدهد، بلكه اگر گوسفند ديگرى بدهد جايز است؛ و همچنين مى‌تواند به جاى گوسفند و گاو و شتر، پول آنها را بدهد، مگر آن‌كه دادن خود حيوان براى مستحق مفيدتر باشد، در اين صورت احتياط آن است كه خود آن را بدهد.

نصاب گاو

مسأله 1630. گاو داراى‌ دو نصاب‌ است:

نصاب اوّل‌ 30 رأس است، يعنى وقتى شماره گاوها به 30 برسد اگر شرايطى را كه قبلًا گفته شد دارا باشد، بايد يك گوساله نر يا ماده كه لااقل داخل سال دوم شده باشد زكات دهد.

نصاب دوم‌ 40 رأس است و زكات آن يك گوساله ماده است كه لااقل داخل سال سوم شده باشد و آنچه در بين 30 و 40 باشد زكات ندارد، مثلًا كسى كه (35) گاو دارد فقط زكات 30 رأس آن را مى‌دهد و همچنين اگر از (40) گاو زيادتر شود تا به 60 نرسيده، فقط زكات همان 40 گاو را مى‌دهد، و هرگاه به 60 رسيد بايد دو گوساله كه لااقل داخل سال دوم شده بدهد، همين طور هرچه افزايش يابد آنها را سى سى، يا چهل چهل، و يا اگر ممكن است با 30 و 40 حساب كند و مطابق دستور بالا عمل نمايد، امّا بايد طورى حساب كند كه چيزى باقى نماند، يا اگر مى‌ماند از 9 بيشتر نباشد، مثلًا كسى كه 70 رأس گاو دارد بايد به حساب 30 و 40 حساب كند؛ و هر كدام را مطابق دستور بالا زكات بدهد و كسى كه 80 رأس گاو دارد با حساب چهل چهل حساب كند.

نصاب شتر

مسأله 1631. براى شتر 12 نصاب‌ است:

اوّل: 5 شتر و زكات آن يك گوسفند است؛ و كمتر از اين مقدار، زكات ندارد.