احكام كارهايى كه روزه را باطل مى‌كند

1. خوردن و آشاميدن‌

مسأله 1336. خوردن و آشاميدن از روى عمد، روزه را باطل مى‌كند، خواه از چيزهاى معمولى باشد مانند نان و آب و يا غير معمولى مانند برگ درختان، كم باشد يا زياد، حتّى اگر مسواك را از دهان بيرون آورده، دوباره داخل دهان كند و رطوبت آن را فرو برد روزه‌اش باطل مى‌شود، مگر آن‌كه رطوبت مسواك كم باشد و در آب دهان از بين برود.

مسأله 1337. اگر هنگامى كه مشغول خوردن غذا، يا نوشيدن آب است، بفهمد صبح شده، بايد آنچه را در دهان است بيرون آورد؛ و اگر عمداً فرو برد روزه‌اش باطل است و كفّاره نيز دارد.

مسأله 1338. خوردن و آشاميدن از روى سهو و فراموشى، روزه را باطل نمى‌كند.

مسأله 1339. تمام انواع آمپول‌هاى دارويى يا تقويتى كه به صورت عضلانى تزريق مى‌شوند و همچنين تزريق عضلانى واكسن براى افراد روزه دار اشكالى ندارد؛ ولى تزريق آمپول‌ها و سرم‌هاى وريدى (كه در رگ تزريق مى‌شوند) جايز نيست. همچنين، تزريق خون روزه را باطل مى‌كند؛ امّا بايد تا آخر روز از كارهايى كه روزه را باطل مى‌كند خوددارى نمايد و احتياطا قضاى آن روز را نيز بجا آورد.

مسأله 1340. كسى كه مى‌خواهد روزه بگيرد، بهتر است پيش از اذان صبح دندانهايش را بشويد و خلال كند و اگر بداند غذايى كه لاى دندان مانده در روز فرو مى‌رود احتياط واجب آن است كه قبلًا آن را بشويد و خلال كند و اگر نكند و غذا فرو رود روزه را تمام كند و بعد قضا نمايد.

مسأله 1341. فرو بردن آب دهان، هر چند به واسطه خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمى‌كند، و فرو بردن اخلاط سر و سينه تا به فضاى دهان نرسيده اشكال ندارد، امّا اگر داخل فضاى دهان شود احتياط