اين صورت اگر ديگران جواب نگويند او بايد جواب دهد.

مسأله 1027. سلام كردن از مستحبّات مؤكّد است و در قرآن مجيد و روايات اسلامى روى آن تأكيد فراوان شده است؛ و سزاوار است كه سواره به پياده و ايستاده به نشسته و كوچكتر به بزرگتر سلام كند.

مسأله 1028. اگر دو نفر همزمان به يكديگر سلام كنند احتياط واجب آن است كه هر دو جواب دهند.

مسأله 1029. اين كه بعضى در جواب سلام مى‌گويند: «سلام از من» كافى است؛ امّا بهتر است به آن قناعت نكرده، و پاسخ سلام را جداگانه بگويند.

مسأله 1030. مستحبّ است جواب سلام را بهتر از سلام بگويند (البتّه در نماز همان‌گونه كه گفته شد بايد مثل آن باشد) مثلًا اگر كسى درغير نماز بگويد: «سَلامٌ عَلَيْكُمْ» در جواب بگويد: «سَلامٌ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ».

هفتم: خنده‌

مسأله 1031. خنده عمدى و با صدا، نماز را باطل مى‌كند؛ و همچنين خنده‌اى كه در آن بى‌اختيار باشد؛ امّا تبسم و لبخند نماز را باطل نمى‌كند هرچند عمدى باشد؛ و نيز خنده سهوى به گمان اين‌كه در حال نماز نيست موجب باطل شدن نماز نمى‌شود.

مسأله 1032. هرگاه براى جلوگيرى از صداى خنده به خود فشار آورد بطورى كه حالش تغيير كند و رنگش سرخ شود و بدن تكان بخورد به گونه‌اى كه از شكل نمازگزار بيرون رود نماز او باطل است و اگر به اين حد نرسد اشكالى ندارد.

هشتم: گريه كردن‌

مسأله 1033. گريه كردن با صدا نماز را باطل مى‌كند هر چند بى‌اختيار شود، بلكه بنابر احتياط واجب گريه بى‌صدا نيز نماز را باطل مى‌كند؛ اينها در صورتى است كه‌