او سلام كند جواب او واجب است، امّا جواب بايد مانند سلام باشد، مثلًا اگر گفت:

«السَّلامُ عَلَيْكَ» در جواب بگويد «السَّلامُ عَلَيْكَ» و اگر بگويد «سَلامٌ عَلَيْكُمْ» در جواب بگويد «سَلامٌ عَلَيْكُمْ»، حتّى اگر بگويد «سلام» در جواب بايد بگويد «سلام».

مسأله 1019. در غير نماز هم جواب سلام واجب، امّا سلام كردن مستحبّ است، و بايد جواب را طورى بگويد كه جواب سلام محسوب شود، يعنى اگر زياد فاصله بيندازد كه جواب محسوب نشود كار حرامى كرده و ديگر جواب دادن واجب نيست.

مسأله 1020. اگر كسى در حال نماز جواب سلام را ندهد گناه كرده، ولى نمازش صحيح است.

مسأله 1021. واجب است جواب سلام را طورى بگويد كه سلام كننده بشنود، امّا اگر سلام كننده كر باشد يا در محيطى است كه سر و صدا زياد است چنانچه بطور معمول جواب دهد كافى است و احتياط آن است كه با اشاره نيز به او بفهماند.

مسأله 1022. جواب سلام را بايد به قصد جواب بگويد، نه به قصد قرائت بعضى از آيات قرآن و مانند آن.

مسأله 1023. هرگاه مرد يا زن نامحرم حتّى بچّه‌اى كه خوب و بد را مى‌فهمد به نمازگزار يا غير نمازگزار سلام كند، جواب او واجب است.

مسأله 1024. هرگاه سلام از روى مسخره يا شوخى باشد و يا طورى غلط بگويد كه سلام حساب نشود جواب آنها لازم نيست؛ و احتياط واجب آن است كه در جواب سلام غير مسلمان فقط «سلام» بگويد، يا تنها «عليك».

مسأله 1025. اگر كسى وارد مجلس شود و به جمعيّت سلام كند جواب او بر همه واجب است، ولى اگر يك نفر جواب دهد كافى است.

مسأله 1026. هرگاه به عدّه‌اى سلام كند و در ميان آنها بعضى مشغول نماز باشند اگر نمازگزار شك كند كه سلام كننده قصد او را داشته يا نه، نبايد جواب دهد؛ و همچنين اگر بداند قصد او را هم داشته، ولى ديگرى جواب سلام را بدهد؛ امّا در