احكام دفن‌

مسأله 574. ميّت را بايد طورى دفن كنند كه بوى او بيرون نيايد و درندگان هم به او دسترسى پيدا نكنند؛ و اگر ترس آن باشد كه جانور به جسد آسيب رساند بايد قبر او را با آجر و مانند آن محكم كنند.

مسأله 575. هرگاه دفن ميّت در زمين ممكن نباشد، واجب است به جاى دفن، او را در بنا، يا تابوتى بگذارند و اطراف آن را ببندند.

مسأله 576. هنگام دفن كردن بايد ميّت را در قبر به پهلوى راست بخوابانند بطورى كه رو به قبله باشد.

مسأله 577. هرگاه كسى در كشتى بميرد چنانچه بدن او فاسد نمى‌شود و بودنش در كشتى مانعى ندارد بايد صبر كنند تا به خشكى برسند و او را در زمين دفن نمايند؛ وگرنه بايد او را غسل دهند و حنوط و كفن كنند و نماز بخوانند، بعداً او را در چيزى كه حيوانات آبى نتوانند به بدن او دست يابند بگذارند و در آن را محكم كنند و به دريا بيندازند؛ و اگر اين هم ممكن نشود چيز سنگينى به پايش ببندند و به دريا بيفكنند؛ و واجب است او را تا ممكن است در جايى بيندازند كه فورا طعمه حيوانات دريا نشود.

مسأله 578. هرگاه خوف اين باشدكه دشمن قبر ميّت را بشكافد و بدن او را بيرون آورد و يا به آن آسيب رساند، چنانچه ممكن باشد بايد به گونه‌اى كه در مسأله پيش گفته شد او را به دريا بيندازند.

مسأله 579. مخارج محكم كردن قبر ميّت در جايى كه لازم است و همچنين هزينه انداختن در دريا را بايد از اصل مال ميّت بردارند.

مسأله 580. اگر زن كافرى از دنيا برود و بچّه در شكم او نيز بميرد، چنانچه پدر آن بچّه مسلمان باشد بايد زن را در قبر به پهلوى چپ پشت به قبله بخوابانند تا روى بچّه به طرف قبله باشد؛ حتّى اگر هنوز روح به بدن بچّه داخل نشده (يعنى‌