نام کتاب : دائرة المعارف فقه مقارن نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 228
صرفهجويىها- كمك مىكند.
گاه تعطيلى كارخانهاى و واردات فرآوردههاى آن از خارج با قيمت ارزان، هر چند
سبب بيكارى جمع كثيرى از مردم مىشود؛ ولى از نظر اقتصادى به صرفه است و در سطح
كلان گاه يك نوع سياستگذارى اقتصادى سبب رشد درآمد سرانه مىشود؛ ولى فقر و
نابرابرى را از بين نمىبرد و گاه بر آن مىافزايد.
البته اين گروه معتقدند سرانجام اين حركت اثرش را در دراز مدّت خواهد گذاشت و
كشورى غنى و ثروتمند و رشد يافته خواهيم داشت كه از ره آورد آن، همگان بهرهمند
خواهند شد؛ ولى در كوتاه مدت چارهاى جز قربانى شدن گروهى از مردم نيست و در واقع
لازم است، براى مدّتى اين ظلم را بپذيريم، تا پس از رشد كشور به عدالت بينديشيم. [1]
اين نسخهاى است كه جهان سرمايهدارى و بانكهاى وام دهنده وابسته به اين
جريانها، براى كشورهاى جهان سوم ودر حال توسعه مىپيچند.
نقد و بررسى:
اوّلًا، اسلام براى عدالت ارزش فراوانى قائل است. عدالت از اصول راهبردى اسلام
است و اسلام اجازه نمىدهد با هيچ بهانهاى ناديده گرفته شود و در پاى هيچ منفعتى
قربانى گردد.
قرآن به طور صريح به اقامه قسط و عدل دستور مىدهد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ
بِالْقِسْطِ»[2] وبه عدل
و دادگرى امر مىكند: «إِنَّ اللَّهَ
يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ».[3]
همچنين قرآن اقامه قسط و عدل را از اهداف بعثت انبيا مىشمرد: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ
وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمْ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»[4] و رسول خدا صلى
الله عليه و آله مىفرمايد:
«ما من أمير عَشَرةٍ إلّاأتى اللَّه عزّوجلّ مغلولًا يوم القيامة لايطلقه
إلّاالعدل
؛ هر كس بر ده نفر فرمانروايى كند در روز قيامت در حالى كه با غل و زنجير بسته
شده، وارد مىشود و جز عدالتى كه پيشه ساخته او را آزاد نمىكند». [5] و فرمود: