مى‌شود كه «شريعت شفاهى» يهود را تدوين كردند و نوشتند تا اينكه در نهايت به شكل «ميشنا» و «تلمود» درآمد (رجوع شود به «شريعت شفاهى»، «ميشنا» و «تلمود»).

شِئِلوت او- تشووت:

م پروشيم‌

شالحان عاروخ:

به معناى سفره مرتّب، نام كتابى است كه در دوره ريشونيم توسّط يكى از عالمان يهودى به نام «يوسف قارو» تدوين شد كه با افزوده‌هاى «ايسرلس» يكى از عالمان ديگر يهودى مرجع معتبر حقوقى و شرعى در همه روزگاران بعدى تلقى مى‌شود. يوسف قارو، در آغاز كتاب «بيت يوسف» را نوشت كه در ظاهر، شرح طور (ارباعا طوريم اثر يعقوب بن آشر) ولى در واقع اثرى مستقل است و بيست سال به طول انجاميد، شولحان عاروخ كه تدوين آن دوازده سال ديگر به طول انجاميد بازنگرى و خلاصه «بيت يوسف» است.

شريعت شفاهى:

تورات ديگرى است كه به اعتقاد يهوديان، افزون بر تورات مكتوب، بر موسى وحى شد ولى همواره به شكل نانوشته، در كنار تورات مكتوب، و به عنوان شرح و تفسير تورات مكتوب، وجود داشت و براى اينكه در گذر زمان به دست فراموشى سپرده نشود به صورت مجموعه‌هايى تدوين شد تا اينكه در سال 210 ميلادى توسّط يكى از عالمان يهودى به نام «يهودا هناسى» به صورت يكجا و به نام ميشنا (توضيح ثانوى، تكرار شريعت) درآمد. پس از ميشنا رساله‌هايى تحت عنوان «ملحقات ميشنا» و نيز تفاسيرى بر ميشنا تحت عنوان «گمارا» (به معناى تكميل) تدوين شد و از مجموع اين سه بخش (ميشنا، ملحقات ميشنا و گمارا) مجموعه‌اى حجيم به نام «تلمود» شكل گرفت.

شريعت مكتوب:

همان تورات است كه بر موسى عليه السلام نازل شد و آغاز شريعت يهودى به حساب مى‌آيد و در مقابل «شريعت شفاهى» قرار دارد و تا زمان «عزرا» و «نحميا» (حدوداً ميانه سده پنجم قبل از ميلاد) ادامه مى‌يابد و يك بخش از بخشهاى چهارگانه كتاب مقدّس است. كتاب مقدّس كه يهوديان آن را «عهد» يا «تَنَخ» و مسيحيان آن را «عهد قديم» مى‌نامند از چهار بخش تشكيل شده:

1. تورات كه عبارت است از اسفار پنج‌گانه (سفر پيدايش، سفر خروج، سفر لاويان، سفر اعداد و سفر تثنيه). 2. كتب هفده‌گانه انبيا (نويئيم) 3. مكتوبات دوازده‌گانه داورى و تاريخى (كِتوويم) 4. كتابهاى پنج‌گانه سرود و شعر و مناجات و امثال.

قابل توجّه است كه يهوديان عقيده دارند كه اسفار پنج‌گانه همان توراتى است كه بر موسى عليه السلام نازل شده و تحريف و تصرفى در آن نشده، در حالى كه نه تنها قرآن كريم اين كتاب را تورات اصلى نمى‌داند و آن را انباشته‌اى از كذب و بهتان و افسانه‌ها و احكام جعلى و عقايد منحرف مى‌شناسد محقّقان و دانشمندان ملل مختلف (از جمله جمعى از ربانيان خود يهود) با وسايل علمى و واژه‌شناسى و مقابلات تاريخى اين حقيقت را به وضوح به اثبات‌