«پطرس قدّيس» را بنا نهاد. [1]

سينود شبانى:

مجموعه احكامى كه از جانب بنديكت 14 صادر شد.

فريسيان:

جمع «فريسى» (به معناى عزلت گزين) نام يكى از فرق يهود است كه اصل آن معلوم نبوده، در كتاب عهد عتيق نيز مذكور نمى‌باشد.

ديانت اين فرقه در ايّام مسيح جنبه ريايى داشت و امورات ظاهريّه را در نهايت اهميّت مراعات نموده، اعتنايى به روح مطلب و حقيقت نداشتند بلكه متعبّد به رواياتى بودند كه در تفسير شريعت مكتوب، از موسى دست به دست و سينه به سينه به آنها رسيده بود و شريعت سماعى نام داشت (بر خلاف صدوقيان، قوم ديگرى از يهود كه منكر شرايع سماعى بودند). فريسيان معتقد به دوام و بقاى نفس و عذاب و عقاب و عنايت و توجّهات الهى بودند (بر خلاف صدوقيان كه قيامت و ثواب و عقاب و ملائكه و ارواح را منكر بودند و معتقد بودند كه نفس هم با جسد فانى مى‌شود و نيز اعتقاد داشتند به آزادى مطلق انسان و تفويض تامّه از براى بنى نوع بشر) فريسيان از جانب مسيحيّتِ نشأت گرفته از پندارها و تحريفات پولس (كه مى‌پنداشت دوران شريعت به سرآمده و دوره ايمان فرا رسيده) متّهم شدند كه آنها (فريسيان) روح شرايع و جان احكام را ضايع نمودند و عيبشان اين است كه تنها از تمام چيزهايى كه شرعاً نجس و ناپاك است دورى جسته، ابداً اعتنايى به نجاست قلب و ناپاكى اندرون ندارند؛ به همان مقدار كه از امور حقيقيّه واصليّه صرف نظر نموده بودند در مباحث ظاهريّه مباحثه مى‌داشتند و از طور و طرز فتيله‌اى كه از براى چراغ روز شنبه مى‌بايست سوخته شود، گفتگو مى‌نمودند و يا اينكه مباحثه و مشاجره مى‌داشتند كه آيا خوردن تخمى را كه مرغ در روز شنبه گذارد جايز است يا نه. [2]

قبالا:

به معناى «مقبول» نام عرفان يهودى است.

كاتبان:

كاتب به معناى يادآورنده و نگارنده وقايع، عالى‌ترين منصب در بارگاه داوود و سليمان و پادشاهان «يهودا» (يهودا نام يكى از برادران دوازده‌گانه يوسف، و جدّ پدرى داوود پيامبر و نوزده پادشاهى كه از نسل داوود بودند) بوده است. علاوه بر داشتن منصب وقايع نگارى، چنين مى‌نمايد كه مستشار پادشاه نيز بوده، در ايّام جنگ و زمان تعميرات هيكل (محل عبادت يهود در اورشليم كه توسّط سليمان نبى عليه السلام بر كوه اوريا بنا شده بود) مسئوليت جنگ و تعمير هيكل را به عهده داشت. [3]

كانُن لا

( Canon Law )

: نام شريعت مبسوط مسيحيت كه كليسا آن را وضع كرده است (زيرا كليساى مسيحى مدّعى است كه حق تشريع دارد).

متّى‌:

يكى از شاگردان و حواريون مسيح است كه همواره از آغاز بعثت آن حضرت تا زمان صعودش ملازم آن حضرت بود و به واسطه قرعه از براى خدمت آن حضرت انتخاب شد. انجيلى كه او

[1]. المنجد، بخش اعلام.

[2]. ر. ك: قاموس كتاب مقدّس‌، ص 552 و ص 653- 652.

[3]. ر. ك: قاموس كتاب مقدّس‌، ص 681 و 710 و 931.