تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 193

2- «آنها كه عبادت‌كارانند»، و در پرتو راز و نياز با خدا، و پرستش ذات پاك او خودسازى مى‌كنند «العابِدُون».
3- «آنها كه در برابر نعمت‌هاى مادّى و معنوى پروردگار، سپاس مى‌گويند» «الحامِدُون».
4- «آنها كه از يك كانون عبادت و پرستش به كانون ديگرى رفت و آمد دارند» «السَّائِحُون».
و به اين ترتيب، برنامه‌هاى خود سازى آنان در پرتو عبادت، در محيط محدودى خلاصه نمى‌شود، و به افق خاصى تعلق ندارد، بلكه همه جا كانون عبوديت پروردگار، و خودسازى و تربيت براى آنها است، و هر كجا درسى در اين زمينه باشد طالب آنند.
«سائِح» در اصل از ماده «سيح» و «سياحت»، به معنى جريان و استمرار گرفته شده.
و در اين كه منظور از «سائِح» در آيه فوق، چه نوع سياحت و جريان و استمرارى است، در ميان مفسران گفتگو است:
بعضى همان گونه كه در بالا گفتيم، «سائح» را به معنى سير در ميان كانون‌هاى عبادت گرفته‌اند، در حديثى از پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: سِياحَةُ أُمَّتِي فِي الْمَساجِدِ: «سياحت امت من در مساجد است». «1»
بعضى ديگر، «سائِح» را به معنى «صائم» و روزه‌دار گرفته‌اند؛ زيرا روزه يك كار مستمر در سراسر روز است، در حديثى مى‌خوانيم: پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: إِنَّ السَّائِحِيْنَ هُمُ الصَّائِمُونَ: «سائحان روزه‌دارانند». «2»

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 193

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست