تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 145

به گروه جنگجويان عقب‌نشينى كند و پس از پيوستن به آنها حمله را آغاز نمايد.
به هر حال، دستور تحريم فرار از ميدان، نبايد به شكل خشكى تفسير شود كه مانورها و تاكتيك‌هاى جنگى را از ميان ببرد؛ همان مانورهائى كه سرچشمه بسيارى از پيروزى‌هاست.
و در پايان آيه مى‌فرمايد: نه تنها فراركنندگان گرفتار خشم خدا مى‌شوند بلكه «جايگاه آنها دوزخ و چه بد جايگاهى است» «وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ».
جمله «بْاءَ» از ماده «بَواء» به معناى مراجعت و منزل گرفتن آمده، ولى ريشه آن به معناى صاف و مسطح كردن يك محل و مكان است، و از آنجا كه انسان به هنگام منزل گرفتن محل خود را صاف و مسطح مى‌كند اين كلمه به اين معنى آمده است، همچنين چون انسان به منزلگاه خويش مراجعت مى‌كند به معناى بازگشت نيز آمده است و در آيه بالا اشاره به اين است كه آنها مشمول غضب مستمر و مداوم پروردگار مى‌شوند، گوئى در خشم و غضب پروردگار منزل گرفته‌اند.
«مَأوى‌» در اصل، به معناى پناهگاه است و اين كه در آيه بالا مى‌خوانيم:
مأواى فراركنندگان از جهاد جهنم است؛ اشاره به اين است كه آنها با فرار مى‌خواهند پناهگاهى براى خود انتخاب كنند كه از هلاكت مصون بمانند، ولى به عكس، پناهگاه آنها جهنم مى‌شود، نه تنها در جهان ديگر بلكه در اين جهان نيز در جهنمى سوزان از ذلت و بدبختى و شكست و محروميت، پناه خواهند گرفت.
لذا در كتاب «عيون الاخبار» از امام على بن موسى الرضا عليه السلام در پاسخ يكى از دوستانش- كه از فلسفه بسيارى از احكام سئوال مى‌كند- در زمينه فلسفه تحريم فرار از جهاد نقل مى‌كند: «خداوند به اين دليل فرار از جهاد را تحريم

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 145

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست