بنىاسرائيل برسد و از دو جهت روحيه آنها در هم شكسته شود:
يكى از نظر كشته شدن پسران و مردان آينده.
و ديگرى از نظر اين كه نواميسشان به چنگال دشمن خواهد افتاد.
در هر حال با جمله «إِنَّا فَوْقَهُمْ قاهِرُونَ» مىخواهد وحشت و اضطراب را از دل پيروان خود بردارد و به آنها اطلاع دهد كه كاملًا بر اوضاع مسلط است!
اما اين كه چرا فرعون تصميم به قتل موسى عليه السلام نگرفت و تنها نقشه نابود كردن فرزندان بنىاسرائيل را كشيد؟!
در پاسخ بايد توجه داشت:
از آيات سوره «مؤمن» به خوبى استفاده مىشود كه: فرعون در آغاز، تصميم بر قتل موسى داشت ولى اندرزهاى توأم با تهديد مؤمن آل فرعون، و اين كه اقدام به قتل موسى ممكن است، خطرناك واقع شود، يعنى او به راستى از طرف خدا باشد و آنچه را از مجازاتهاى الهى مىگويد، انجام پذيرد، به قدر كافى در فكر و روح فرعون اثر گذاشت.
به علاوه بعد از جريان پيروزى موسى بر ساحران، اين خبر در همه جا منعكس گرديد، و در مورد طرفدارى و مخالفت با موسى عليه السلام در ميان مردم مصر اختلاف افتاد.
شايد فرعون از اين بيم داشت كه: اگر بخواهد تصميم حادّى بر ضد موسى عليه السلام بگيرد با واكنش شديدى كه از طرف مردمى كه تحت تأثير او واقع شدهاند، روبرو گردد، به اين جهات از تصميم بر قتل موسى عليه السلام منصرف گرديد.
***
آيه بعد در حقيقت، نقشه و برنامهاى است كه موسى عليه السلام به بنىاسرائيل براى مقابله با تهديدهاى فرعون، پيشنهاد مىكند، و شرائط پيروزى بر دشمن را در آن