پروردگار فرمود:
چرا بعضى از شما چيزهاى پاكيزه را بر خود حرام كردهايد؟
من سنّت خود را براى شما بازگو مىكنم هر كس از آن روى گرداند از من نيست، من قسمتى از شب را مىخوابم، با همسرانم آميزش دارم و همه روزها را روزه نمىگيرم.
آگاه باشيد من هرگز به شما دستور نمىدهم كه مانند كشيشان مسيحى و رهبانها دنيا را ترك گوئيد؛ زيرا اين گونه مسائل و همچنين ديرنشينى در آئين من نيست، رهبانيت امت من در جهاد است (اگر مىخواهيد ترك دنيا گوئيد چه بهتر كه در راه سازندهاى همچون جهاد باشد ...).
بر خود سخت نگيريد؛ زيرا جمعى از پيشينيان شما بر اثر سخت گرفتن بر خود، هلاك شدند.
آنها كه سوگند ياد كرده بودند اين امور را ترك كنند، برخاسته عرض كردند:
اى پيامبر! ما در اين راه سوگند ياد كردهايم وظيفه ما در برابر سوگندمان چيست؟
آيات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت. «1»
لازم به تذكر است كه بعضى سوگندهاى فوق مانند سوگندى كه از «عثمان بن مظعون» نقل شده چون منافات با حق همسرش داشته است مشروع نبوده.
ولى در مورد سوگند على عليه السلام درباره بيدار ماندن شب و اشتغال به عبادت، امر مباح و مجازى بوده است اگر چه از آيات استفاده مىشود كه بهتر اين بوده